ҚАЗАҚСТАНДАҒЫ ТУАБІТКЕН КАТАРАКТАНЫ ДИАГНОСТИКАЛАУ ЖӘНЕ ЕМДЕУ ТӘСІЛДЕРІНЕ БАЙЛАНЫСТЫ БАЛАЛАР ОФТАЛЬМОЛОГТАРДЫҢ ҰЛТТЫҚ САУАЛНАМАСЫ

Cataract is a worldwide leading cause of avoidable childhood blindness. The effectiveness of congenital cataract treatment depends on early diagnosis, timely referral of children for surgical treatment and postoperative rehabilitation. This study aims to explore the current practice patterns of congenital cataract care by pediatric ophthalmologists in Kazakhstan. This cross-sectional study was conducted in September 2021 among pediatric ophthalmologists in Kazakhstan. The questionnaire consisting socio demographic information and questions about specialist’s preferred patterns of care provision to the children with congenital cataract were sent to the pediatric ophthalmologists. Google Forms was used as a survey platform in this study. A total of 59 pediatric ophthalmologists completed questionnaires, among whom the median age was 40 years (IQR = 13 years), 55 (93.2%) were females. The median number of years since qualification was 11 years (IQR = 13 years). The location of practice was mostly in urban areas (89.2%), more than a half working in public hospitals (59.3%). 81.4% use direct ophthalmoscope to examine the infant with suspicion on congenital cataract, 67.8% perform visual examination, 59.3% use indirect ophthalmoscope. 45.8% of specialists consider to refer a child aged 1 month with visually significant cataract for surgery immediately after detection. Only 33 (55.9%) of pediatric ophthalmologists consider that postsurgical management of congenital cataract should include refractive correction, amblyopia treatment as well as follow-up for timely detection and management of possible complication of surgical treatment. The study findings indicates that there is a requirement for the development and implementation of unified evidence-based approaches to the practice patterns regarding congenital cataract care in the Republic of Kazakhstan. Катаракта бүкіл әлемде алдын алуға болатын балалар соқырлығының басты себебі болып табылады. Туа біткен катарактаны емдеудің тиімділігі ерте диагностикаға, балаларды хирургиялық емдеуге уақтылы жіберуге және операциядан кейінгі реабилитацияға байланысты. Бұл зерттеудің мақсаты Қазақстан Республикасында туа біткен катарактаны диагностикалау мен емдеудің қазіргі тәсілдерін зерттеу болды. 2021 жылдың қыркүйегінде Қазақстандағы балалар офтальмологтары арасында көлденең зерттеу жүргізілді. Мамандарға әлеуметтік-демографиялық деректерден тұратын сауалнама және туа біткен катарактасы бар балаларға мамандандырылған көмек көрсетудің қолайлы схемалары туралы сұрақтар жіберілді. Бұл зерттеу үшін сауалнама платформасы ретінде Google Forms пайдаланылды. Сауалнамаға 59 балалар офтальмологы қатысты, олардың орташа жасы 40 жас (35-48), 55 (93,2%) әйелдер. Жұмыс өтілі 2 жылдан 55 жылға дейін, медианасы 11 жыл (9-22). Сауалнамаға қатысқан мамандардың басым бөлігі (89,8%) қалада жұмыс істейді, олардың жартысынан көбі мемлекеттік емханаларда көмек көрсетеді (59,3%). Егер туа біткен катарактаға күдік болса, дәрігерлердің 81,4%-ы тікелей офтальмоскопияны, 67,8%-ы сыртқы тексеруді, 59,3%-ы тікелей емес офтальмоскопияны жүргізеді. Мамандардың 45,8%-ы 1 айлық балада катарактаны анықтағаннан кейін дереу операцияға жіберу керек деп есептейді. Тек 33 (55,9%) балалар офтальмологы туа біткен катарактаны операциядан кейінгі емдеу рефракцияны түзетуді, амблиопияны емдеуді, сондай-ақ хирургиялық емдеудің ықтимал асқынуларын уақтылы анықтау және емдеу үшін диспансерлік бақылауды қамтуы керек деп санайды. Зерттеу нәтижелері Қазақстан Республикасында туа біткен катарактаны диагностикалау және емдеу тәжірибесіне бірыңғай дәлелді тәсілдерді әзірлеу және енгізу қажеттілігін көрсетеді. Катаракта является основной причиной предотвратимой детской слепоты во всем мире. Эффективность лечения врожденной катаракты зависит от ранней диагностики, своевременного направления детей на хирургическое лечение и послеоперационной реабилитации. Целью данного исследования было изучение текущих подходов к диагностике и лечению врожденной катаракты в Республике Казахстан. Поперечное исследование было проведено в сентябре 2021 года среди детских врачей-офтальмологов Казахстана. Специалистам была направлена ​​анкета, содержащая социально-демографические данные и вопросы о предпочтительных схемах оказания специализированной помощи детям с врожденной катарактой. В качестве платформы для проведения опросов в этом исследовании использовались Google Forms. В анкетировании приняли участие 59 детских врачей-офтальмологов, медиана возраста которых составил 40 лет (35-48), 55 (93,2%) составили лица женского пола. Трудовой стаж варьировал от 2 до 55 лет, медиана трудового стажа составила 11 лет (9-22). Большинство опрошенных специалистов (89,8%) работают в городе, более половины ведут прием в государственных больницах (59,3%). При подозрении на врожденную катаракту 81,4% врачей используют прямую офтальмоскопию, 67,8% проводят наружный осмотр, 59,3% проводят непрямой офтальмоскопию. 45,8% специалистов считают, что ребенка в возрасте 1 месяца с визуально значимой катарактой следует направить на операцию сразу после выявления. Только 33 (55,9%) детских офтальмолога считают, что послеоперационное ведение врожденной катаракты должно включать коррекцию рефракции, лечение амблиопии, а также диспансерное наблюдение для своевременного выявления и лечения возможных осложнений хирургического лечения. Результаты исследования свидетельствуют о необходимости разработки и внедрения единых доказательных подходов к практике диагностики и лечения врожденных катаракт в Республике Казахстан.