Prawa ceteris rectis w ekonomii

Celem artykulu jest interpretacja praw ekonomicznych jako stwierdzen odnoszących sie do warunkow normalnych. Punktem wyjścia tekstu jest przedstawienie problemow związanych z rozumieniem praw naukowych, w tym ekonomicznych, w kategoriach ceteris paribus. Nastepnie analiza biegnie w kierunku wykazania, ze trudności m.in. związane z dopelnieniem praw ceteris paribus, a wiec wyspecyfikowaniem w ich poprzednikach wszelkich czynnikow nieobecnych i niezmiennych, powinny prowadzic do przyjecia ich normalnościowej interpretacji, w ramach ktorej zamiast twierdzic „ceteris paribus, jeśli A, to B” stwierdza sie „ceteris rectis, jeśli A, to B”, i gdzie ceteris rectis rozumie sie jako „w naturze A jest powodowanie B”. Taka interpretacja zawiera sie w znaczeniowo szerszym rozumieniu tej klauzuli jako „przy innych warunkach w porządku”. Tego typu rozwazania, silnie osadzone w filozofii nauki, są w tekście ilustrowane przykladami zaczerpnietymi z ekonomii m.in. dotyczącymi relacji miedzy ceną pieniądza a aktywnością inwestycyjną przedsiebiorstw, czy zmiennymi obecnymi w prawie popytu. Konkluzją artykulu jest stwierdzenie, ze prawa ekonomiczne nie tylko zawierają implicite bądź explicite klauzule ceteris paribus, ale rowniez, iz obecny w nich jest zwykle warunek ceteris rectis. Takie rozumienie praw ekonomicznych kwestionuje mozliwośc sformulowania w ramach teorii ekonomii uniwersalnych praw naukowych.