Latîfe ez-Zeyyât’ın El-Bâbu’l-Meftûh (Açık Kapı) Adlı Romanında Kadın Teması Üzerinden Ulusal ve Bireysel Özgürlüğün İnşâsı

Bati’da gorunurlugunu yitirdikten sonra Dogu’da gundem olmaya devam eden kadin hak ve ozgurlukleriyle ilgili sorunlar, hâkim ideoloji tarafindan Şark’a mahsus olarak lanse edildigi gibi otoriter rejimlerdeki demokrasi sorunundan beslendigi de goz ardi edilmistir. Soz konusu bolgede kadin ve vatan olgusu, “namus” temelli bakis acisiyla ulusal tarih yaziminda basat rol oynarken Misir’da kadinin ulusal direnisten beslenen ozgurluk arayisi, zamanla bireysel bir tavra evrilir. Ulkede kadin hareketiyle ilgili tarihi akis yaninda edebi literatur de bu yonde bir birikime sahiptir. Bolge ulkeleri arasinda Bati ile temasi en erken gerceklesen Misir’da, o donem meydana gelen yeni fikir akimlarindan beslenen ilk Misir romani Zeynep’e konu olan kadin olgusu, direnis romanlari basta olmak uzere edebi literaturde yer almaya devam etmistir. Latife ez-Zeyyât’in kronolojik olarak Hur Subaylar Darbesinden hemen once baslayip on yillik dilimde Misir siyasi tarihindeki gelismelere degindigi Acik Kapi (el-Bâbu’l-Meftuh, 1960) romaninda bu mucadele oldukca barizdir. Roman; kadinin toplumsal alanda milli direnisten beslenen gorunurlugu, ozgurlugu onundeki gelenek, norm gibi engellerle mucadelesi ve benlik arayisini konu edinmektedir. Soz konusu calisma gundelik hayatin siradan eylemleriyle normlari esneterek kimligini insa eden kadinin oznel tavrini genel kavramlarla aciklamayi hedeflemektedir.