{"title":"MDM2和P53在牙科和克罗地亚色度技术中的浏览","authors":"ستاره شجاعی, شکوفه جمشیدی, نوشین محتشم, قدرت اله روشنایی, مهدیه شهابی نژاد","doi":"10.22038/jmds.2015.4471","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"مقدمه: ادنتوژنیک کراتوسیست(OKC) یک نوع کیست رشدی تکاملی است که دارای خصوصیات تهاجمی و میزان عود بالا می‌باشد. کیست دنتیژروس شایع‌ترین کیست رشدی تکاملی فکین می‌باشد، که توانایی تبدیل به نئوپلاسم را دارد.P53 و MDM2 (Murine double minute2) در برخی از کیستها و تومورهای ادنتوژنیک افزایش بیان پیدا میکنند. هدف از این مطالعه بررسی بروز نشانگرهای MDM2 و P53 در ادونتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس و بررسی ارتباط آنها با فعالیت تکثیری بود. مواد و روشها: در این مطالعه به روش مقطعی، بیان پروتئینهای P53 و MDM2در 15 نمونه OKCو 15 نمونه کیست دنتیژروس بررسی شد. نتایج بااستفاده از آزمون آماریt-student و Chi square تجزیه و تحلیل شد. سطح معنیداری آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها:بروز P53 و MDM2در تمامی نمونههای ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس دیده شد. بروز هر دو مارکر در ادنتوژنیک کراتوسیست بیشتر از کیست دنتیژروسبود.و بروز در لایههای سوپرابازال بیشتر از لایه بازال بود (045/0=(P. تفاوت آماری معنیداری مابین P53 و MDM2در کیست دنتیژروس وجود داشت (032/0=P)، ولی این اختلاف در OKCمعنیدار نبود (83/0=(P . نتیجه گیری: در این مطالعه میزان بروز مارکر MDM2 و P53 در ادنتوژنیک کراتوسیست از کیست دنتیژروس بیشتر بود. بر اساس نتایج بدست آمده میتوان چنین نتیجه گیری کرد که افزایش بیان P53 و MDM2در ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس ممکن است با پاتوژنز OKC و کیست دنتیژروس در ارتباط باشد و میتواند نشان دهنده رفتار بیولوژیک این دو کیست باشد.","PeriodicalId":30335,"journal":{"name":"Journal of Mashhad Dental School","volume":"39 1","pages":"163-172"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2015-06-22","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":"{\"title\":\"بررسی بروز MDM2 و P53 در کیست دنتیژروس و ادنتوژنیک کراتوکیست به روش ایمنوهیستوشیمی\",\"authors\":\"ستاره شجاعی, شکوفه جمشیدی, نوشین محتشم, قدرت اله روشنایی, مهدیه شهابی نژاد\",\"doi\":\"10.22038/jmds.2015.4471\",\"DOIUrl\":null,\"url\":null,\"abstract\":\"مقدمه: ادنتوژنیک کراتوسیست(OKC) یک نوع کیست رشدی تکاملی است که دارای خصوصیات تهاجمی و میزان عود بالا می‌باشد. کیست دنتیژروس شایع‌ترین کیست رشدی تکاملی فکین می‌باشد، که توانایی تبدیل به نئوپلاسم را دارد.P53 و MDM2 (Murine double minute2) در برخی از کیستها و تومورهای ادنتوژنیک افزایش بیان پیدا میکنند. هدف از این مطالعه بررسی بروز نشانگرهای MDM2 و P53 در ادونتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس و بررسی ارتباط آنها با فعالیت تکثیری بود. مواد و روشها: در این مطالعه به روش مقطعی، بیان پروتئینهای P53 و MDM2در 15 نمونه OKCو 15 نمونه کیست دنتیژروس بررسی شد. نتایج بااستفاده از آزمون آماریt-student و Chi square تجزیه و تحلیل شد. سطح معنیداری آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها:بروز P53 و MDM2در تمامی نمونههای ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس دیده شد. بروز هر دو مارکر در ادنتوژنیک کراتوسیست بیشتر از کیست دنتیژروسبود.و بروز در لایههای سوپرابازال بیشتر از لایه بازال بود (045/0=(P. تفاوت آماری معنیداری مابین P53 و MDM2در کیست دنتیژروس وجود داشت (032/0=P)، ولی این اختلاف در OKCمعنیدار نبود (83/0=(P . نتیجه گیری: در این مطالعه میزان بروز مارکر MDM2 و P53 در ادنتوژنیک کراتوسیست از کیست دنتیژروس بیشتر بود. بر اساس نتایج بدست آمده میتوان چنین نتیجه گیری کرد که افزایش بیان P53 و MDM2در ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس ممکن است با پاتوژنز OKC و کیست دنتیژروس در ارتباط باشد و میتواند نشان دهنده رفتار بیولوژیک این دو کیست باشد.\",\"PeriodicalId\":30335,\"journal\":{\"name\":\"Journal of Mashhad Dental School\",\"volume\":\"39 1\",\"pages\":\"163-172\"},\"PeriodicalIF\":0.0000,\"publicationDate\":\"2015-06-22\",\"publicationTypes\":\"Journal Article\",\"fieldsOfStudy\":null,\"isOpenAccess\":false,\"openAccessPdf\":\"\",\"citationCount\":\"0\",\"resultStr\":null,\"platform\":\"Semanticscholar\",\"paperid\":null,\"PeriodicalName\":\"Journal of Mashhad Dental School\",\"FirstCategoryId\":\"1085\",\"ListUrlMain\":\"https://doi.org/10.22038/jmds.2015.4471\",\"RegionNum\":0,\"RegionCategory\":null,\"ArticlePicture\":[],\"TitleCN\":null,\"AbstractTextCN\":null,\"PMCID\":null,\"EPubDate\":\"\",\"PubModel\":\"\",\"JCR\":\"\",\"JCRName\":\"\",\"Score\":null,\"Total\":0}","platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Journal of Mashhad Dental School","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22038/jmds.2015.4471","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
بررسی بروز MDM2 و P53 در کیست دنتیژروس و ادنتوژنیک کراتوکیست به روش ایمنوهیستوشیمی
مقدمه: ادنتوژنیک کراتوسیست(OKC) یک نوع کیست رشدی تکاملی است که دارای خصوصیات تهاجمی و میزان عود بالا می‌باشد. کیست دنتیژروس شایع‌ترین کیست رشدی تکاملی فکین می‌باشد، که توانایی تبدیل به نئوپلاسم را دارد.P53 و MDM2 (Murine double minute2) در برخی از کیستها و تومورهای ادنتوژنیک افزایش بیان پیدا میکنند. هدف از این مطالعه بررسی بروز نشانگرهای MDM2 و P53 در ادونتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس و بررسی ارتباط آنها با فعالیت تکثیری بود. مواد و روشها: در این مطالعه به روش مقطعی، بیان پروتئینهای P53 و MDM2در 15 نمونه OKCو 15 نمونه کیست دنتیژروس بررسی شد. نتایج بااستفاده از آزمون آماریt-student و Chi square تجزیه و تحلیل شد. سطح معنیداری آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها:بروز P53 و MDM2در تمامی نمونههای ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس دیده شد. بروز هر دو مارکر در ادنتوژنیک کراتوسیست بیشتر از کیست دنتیژروسبود.و بروز در لایههای سوپرابازال بیشتر از لایه بازال بود (045/0=(P. تفاوت آماری معنیداری مابین P53 و MDM2در کیست دنتیژروس وجود داشت (032/0=P)، ولی این اختلاف در OKCمعنیدار نبود (83/0=(P . نتیجه گیری: در این مطالعه میزان بروز مارکر MDM2 و P53 در ادنتوژنیک کراتوسیست از کیست دنتیژروس بیشتر بود. بر اساس نتایج بدست آمده میتوان چنین نتیجه گیری کرد که افزایش بیان P53 و MDM2در ادنتوژنیک کراتوسیست و کیست دنتیژروس ممکن است با پاتوژنز OKC و کیست دنتیژروس در ارتباط باشد و میتواند نشان دهنده رفتار بیولوژیک این دو کیست باشد.
求助内容：
应助结果提醒方式：
京公网安备 11010802042870号
