Bandits and/or pirates – the meaning of the words ó λησητής and ó πειρατής in ancient Greek novel

W artykule podjety zostal problem stosunku zakresu treści nazw ὁ πeιρατής i ὁ λῃστής w antycznych powieściach greckich. Celem bylo zweryfikowanie tezy zaprezentowanej przez Philipa de Souze, zgodnie z ktorą autorzy antyczni stosowali te nazwy jako synonimy i w efekcie mozna je rozumiec na zasadach zamienności. Przeprowadzone analizy potwier- dzily powyzsze zalozenie jedynie w wypadku najstarszej powieści Charitona, pochodzącej z pierwszej polowy I wieku po Chr. w powieściach poźniejszych, szczegolnie u Ksenofonta z Efezu i Heliodora, stwierdzono wystepowanie stosunku podrzedności nazwy ὁ πeιρατής wobec nazwy ὁ λῃστής. Oznacza to, ze we wskazanych tekstach desygnaty nazwy ὁ πeιρατής posiadaly cechy specyficzne tylko dla zakresu treści tej nazwy, wyodrebniając cześciowo jej denotacje w stosunku do ogolnej nazwy ὁ λῃστής. Stanowi to istotną wskazowke podczas interpretacji źrodel związanych ze zjawiskiem piractwa antycznego. W rozwazaniach przyjeto perspektywe semantyczną oraz zastosowano metody porownaw- czej analizy filologicznej, uwzgledniającej kontekst sytuacyjny.