Czechosłowacka żegluga na Odrze w latach 1947-1957. Część II.

Transportowe wykorzystanie Odry przez Czechoslowacje w pierwszej dekadzie po zakonczeniu II wojny światowej, rzeki, ktora oprocz Łaby i Dunaju miala byc wazną drogą dla handlu zagranicznego tego kraju, umozliwial polsko-czechoslowacki Uklad Komunikacyjny z 4 lipca 1947 roku. Zapewnial on panstwu nad Weltawą m.in. szerokie uprawnienia w porcie szczecinskim (specjalny rejon) oraz uprzywilejowaną pozycje w zegludze rzecznej i morskiej. Praga powierzyla powstalej 12 maja 1948 roku we Wroclawiu spolce z o.o. Czechoslowacja Żegluga na Odrze (CSPO) przewozy towarow na tej rzece wraz z jej doplywami, jak rowniez lączącymi sie z nią niemieckimi kanalami, prowadzenie stoczni oraz pomocniczych warsztatow dla naprawy wlasnego taboru. W cześci I, wcześniej publikowanej przez autora, zilustrowano początki tworzenia CSPO, jej usytuowanie w systemie prawnym Polski, organizacje wewnetrzną oraz stan liczbowy i strukture personelu. Cześc II, obecnie drukowana, szeroko ujmuje dzialalnośc gospodarczą Czechoslowackiej Żeglugi na Odrze poprzez charakterystyke zasad wspolnej eksploatacji ze stroną polską, posiadanego taboru plywającego i wynikow przewozowych. Szczegolowo omowiono problemy nawigacyjne, sezonowości pracy, niedostatku towarow do transportu Odrą, wysokich kosztow przeladunku w portach Koźla i Gliwic, a wiec tych czynnikow, ktore wplywaly na rentownośc obcej zeglugi rzecznej w Polsce. Konczy te cześc analiza przyczyn opuszczenia Odry przez Czechoslowacje (rezultatu zwlaszcza deficytowości jej transportu) na tle wcześniejszych rokowan w Polsce w sprawie nowego Ukladu Komunikacyjnego (zawartego 13 stycznia 1956 roku), jego postanowien dla wladz w Pradze i kolejnych uregulowan handlowo-przewozowych.