Effects of transformation to the high forest of coppices forests on the socioeconomic structure of the forest villager: The case of Istanbul Regional Directorate of Forestry

Çalışma baltalıkların koruya dönüştürülmesinin orman köylüsünün sosyoekonomik yapısı üzerindeki etkileri ve memnuniyet düzeyi ve bu düzeyi etkileyen faktörleri belirlemek amacıyla yapılmıştır. Araştırma alanı İstanbul Orman Bölge Müdürlüğü kapsamındaki orman köyleridir. Bu çalışmanın ana materyalini 425 deneğe ait anket verisi oluşturmuştur. Anket formu ile deneklerin demografik ve sosyoekonomik özellikleri, çevre-orman koruma duyarlılıkları, baltalıkların koruya dönüştürülmesi etkinliği ile ilgili memnuniyeti ve bu memnuniyeti etkileyen faktörler sorgulanmıştır. İstatistiki analizlerde; frekans, yüzde, aritmetik ortalama ve standart sapma gibi betimleyici istatistikler hesaplanmış, Wilcoxon İşaretli Sıralar ve Friedman İki Yönlü Varyans testleri ile Çok Değişkenli Regresyon analizi uygulanmıştır. Bu araştırma ile aşağıdaki bulgulara ulaşılmıştır: Deneklerin % 82’i evli, % 98’i erkek, %70’i ilkokul mezunudur. Deneklerin %81’i gençlerin kente göç eğilimine sahip olduğunu, % 70’i ormanların azaldığını ve % 83’ü ise baltalık işletmelerinin çevre tahribatı yaratmadığını düşünmektedir. Deneklerin %48’i ormanları korumak için orman idaresiyle işbirliği yapılması gerektiğine inanmakta, deneklerin %68’i ise ekonomik koşullar iyi olsa bile baltalık işletmeciliğinin devamını istemektedir. Baltalıkların koruya dönüştürülmesi sonucunda ormancılık iş kolunda çalışan orman köylüsü oranı % 43’e ve ormanlardan gelir sağlayanların oranı ise % 50’ye düşmüştür. Ormanlardan sağlanan gelir düzeyine ilişkin memnuniyet düzeyi % 91’den %12’ye gerilemiştir. Orman köylüsünün son on yıl içindeki demografik ve sosyoekonomik yapısı değişmiştir. Ayrıca ilişki analizinde belirlilik katsayısı düşük çıktığından bağımlı değişken memnuniyet düzeyini etkileyen faktörler belirlenememiştir. Sonuç olarak sosyoekonomik açıdan önemli bir karar olan baltalıkları koruya dönüştürme eyleminin, orman köylüsünün refahının orman dışı geçim kaynaklarına dayandırıldıktan sonra ve katılımcı yaklaşımla alınması gerektiği söylenebilir.