Mieszczanie, szlachta, duchowieństwo, klasztory. Formy naturalizacji miejskiej w późnym średniowieczu

„Burgrecht” to naturalizacja miejska (przeprowadzona zgodnie z określonymi pisemnie warunkami) na obszarze górnoniemieckim, określana również jako „Gedingbürgerschaft”, „Satzbürgerschaft” lub „Paktbürgerschaft”. Szlachta i klasztory wykorzystywały w późnym średniowieczu dynamicznie prawa miejskie jako podstawę swojej działalności na wsi oraz do rozwiązywania konfliktów, miasta zaś do tworzenia patrycjatu miejskiego przy uwzględnieniu tych „instytucjonalnych” nowych obywateli oraz do poszerzenia zasięgu władzy. Ze względu na długi czas trwania często pojawiały się konflikty dotyczące treści i interpretacji tych przepisów prawnych. Tłumaczenie Renata Skowrońska