{"title":"Ortaöğretim Öğrencilerinin Dijital Okuryazarlık Becerilerinin İncelenmesi","authors":"Rabia Asan, Ruşen Bozdağ, Erkan Çalişkan","doi":"10.48067/ijal.1213615","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Dijital kaynakların taranarak ulaşılan doğru bilgilerin farklı şekillerde ve biçimlerde anlamlandırılarak paylaşma yeteneği dijital okuryazarlık olarak adlandırılmaktadır. Dijital kaynaklarda etkileşimde bulunmayı bir rutin haline getirmiş olan dijital yerlilerin bilgi ve iletişim teknolojilerini, özellikle cep telefonlarının ve sosyal medya teknolojisinin kullanımını benimseme becerileri, belirli bir düzeyde dijital okuryazarlığa sahip oldukları anlamına gelmektedir. Günümüz neslinin, eğitim-öğretim süreçlerinde ‘öğrenme’ amacıyla dijital teknolojilerin nasıl kullanılacağını bilmemeleri, yanlış kullanımları sonucunda hatalı/eksik bilgilere ulaşmaları, çevrimiçi kaynaklar vasıtasıyla yanlış yönlendirilmeleri vs. gibi etmenlerin gelecekte kalıcı hasarlara yol açmaması için öğrenenlerdeki dijital okuryazarlık becerilerinin geliştirilmesi gerekmektedir. Öğrencilerin dijital okuryazarlıklarının ne düzeyde olduğunu belirlemek ve bu düzeyin gerektirdiği ihtiyaçlara yönelik planlamalar yapmak amacıyla gerçekleştirilen bu çalışma, nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeliyle yürütülmüştür. Araştırmaya Orta Anadolu bölgesinde yer alan bir ortaöğretim kurumunun farklı sınıf düzeylerinde öğrenim görmekte olan 190 öğrenci katılmıştır. Verilerin toplanmasında Hamutoğlu vd. (2017) tarafından Türkçe’ye uyarlaması yapılan “Dijital Okuryazarlık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin dijital okuryazarlık becerileri cinsiyetlerine göre farklılık göstermezken; sınıf düzeylerine, bilgisayar kullanma deneyimlerine, tanımlanan bilişim teknolojilerini kullanma yeterlik düzeylerine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.","PeriodicalId":31752,"journal":{"name":"International Journal of Active Learning","volume":" ","pages":""},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-01-02","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"International Journal of Active Learning","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.48067/ijal.1213615","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
Dijital kaynakların taranarak ulaşılan doğru bilgilerin farklı şekillerde ve biçimlerde anlamlandırılarak paylaşma yeteneği dijital okuryazarlık olarak adlandırılmaktadır. Dijital kaynaklarda etkileşimde bulunmayı bir rutin haline getirmiş olan dijital yerlilerin bilgi ve iletişim teknolojilerini, özellikle cep telefonlarının ve sosyal medya teknolojisinin kullanımını benimseme becerileri, belirli bir düzeyde dijital okuryazarlığa sahip oldukları anlamına gelmektedir. Günümüz neslinin, eğitim-öğretim süreçlerinde ‘öğrenme’ amacıyla dijital teknolojilerin nasıl kullanılacağını bilmemeleri, yanlış kullanımları sonucunda hatalı/eksik bilgilere ulaşmaları, çevrimiçi kaynaklar vasıtasıyla yanlış yönlendirilmeleri vs. gibi etmenlerin gelecekte kalıcı hasarlara yol açmaması için öğrenenlerdeki dijital okuryazarlık becerilerinin geliştirilmesi gerekmektedir. Öğrencilerin dijital okuryazarlıklarının ne düzeyde olduğunu belirlemek ve bu düzeyin gerektirdiği ihtiyaçlara yönelik planlamalar yapmak amacıyla gerçekleştirilen bu çalışma, nicel araştırma yöntemlerinden tarama modeliyle yürütülmüştür. Araştırmaya Orta Anadolu bölgesinde yer alan bir ortaöğretim kurumunun farklı sınıf düzeylerinde öğrenim görmekte olan 190 öğrenci katılmıştır. Verilerin toplanmasında Hamutoğlu vd. (2017) tarafından Türkçe’ye uyarlaması yapılan “Dijital Okuryazarlık Ölçeği” kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin dijital okuryazarlık becerileri cinsiyetlerine göre farklılık göstermezken; sınıf düzeylerine, bilgisayar kullanma deneyimlerine, tanımlanan bilişim teknolojilerini kullanma yeterlik düzeylerine göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır.