„Suwerenni poddani”. Książęta rządzący w Rzeszy oraz książęta Rzeszy (Reichsfürsten) jako mieszkańcy Królestwa Czech w nowożytności

Do 1620 roku szlachta czeska sprzeciwiała się nabywaniu dóbr przez członków rodów książęcych z Rzeszy. Po klęsce powstania stanów czeskich w 1620 roku oraz wydaniu odnowionego dekretu krajowego (w 1627 roku) prawo do przyjmowania nowych mieszkańców stało się jedną z prerogatyw królewskich. Od XVII do XIX wieku do Czech przybyło wielu książąt Rzeszy, którzy nabywali tu rozlegle dobra ziemskie. Niektórzy z nich byli książętami sprawującymi władzę w Rzeszy, wielu było przedstawicielami bocznych lini rodów książęcych. Również wybrani czescy arystokraci zostali wyniesieni do rangi książąt Rzeszy, część z nich przejęła władzę w posiadłościach bezpośrednio podległych cesarzowi. Niniejsze opracowanie stanowi pierwszy przegląd tej problematyki, który może stanowić podstawę do szczegółowych badań. Tłumaczenie Renata Skowrońska