Peter Ahlwardt’s Theology of Thunder

Peter Ahlwardt, osiemnastowieczny profesor Uniwersytetu w Greifswaldzie, znany jest przede wszystkim jako autor ksiązki Bronto-teologia, w ktorej przedstawil swoją teologie piorunow, nalezącą do bardzo silnego w jego czasach ruchu fizyko-teologii. Niniejszy artykul sytuuje te bardzo wąską cześc fizyko-teologii w kontekście filozofii i teologii Ahlwardta. W swojej epistemologii Ahlwardt podkreślil potrzebe rozumowania w zrozumieniu i docenieniu objawienia, z drugiej strony wymagal rowniez, aby rozum byl oświetlany przez Ducha Świetego, stwierdzając tym samym, ze objawienie jest ostatecznym autorytetem. Ahlwardt odrzucil idee wrodzonej koncepcji Boga, dlatego jedyną drogą otwartą na poznanie Boga jest metoda a posteriori stosowana do boskiego stworzenia. Ahlwardt oparl swoj dowod na istnienie Boga na samoświadomości. Stworzenie istnieje, aby pokazac nieskonczone doskonalości Boga, a ludzie jako racjonalne istoty powinni badac przyrode, aby ujrzec te doskonalości i poznac Boską wole. Podobnie jak inni fizyko-teolodzy Ahlwardt chcial poprzez swoje badania piorunow i blyskawic wykazac, ze są one manifestacjami boskich atrybutow. Powolując sie na doskonalośc i jednośc atrybutow Boga, Ahlwardt argumentowal, ze te zjawiska atmosferyczne są w rownym stopniu przejawami Bozego gniewu, jak i Jego milości, oraz sprawiają, ze ludzie dostrzegają wielkośc Bozej chwaly i zmuszają ich do myślenia o doskonalości Boga.