Zieleń wysoka jako tworzywo urbanistyczneplaców miejskich i jej znaczenie w kontekścieprzeciwdziałania skutkom zmian klimatu. Wybrane zagadnienia

Artykuł koncentruje się na wybranych zagadnieniach związanych z ochroną oraz kształtowaniem zieleni wysokiej w obrębie placów i rynków miejskich. Opracowanie ma charakter opisowy, wyjaśniający i poznawczy, odnoszący się do rozwiązań pożądanych z punktu widzenia nowoczesnego miasta, ukierunkowanego na podmiotowe traktowanie mieszkańców i świadome przeciwdziałanie skutkom zmian klimatu. W pracy wykorzystano metodę desk research wspomaganą jakościową analizą treści. Uzupełniająco przeprowadzono diagnozę wybranych realizacji w Polsce obejmujących swym zakresem rewaloryzacje rynków i placów miejskich. Na podstawie przeprowadzonych obserwacji i analizy przykładów można zauważyć, że drzewa stanowią jedno z najistotniejszych tworzyw przestrzeni publicznej, a ich oddziaływanie ma charakter synergiczny (w tym: estetyczny, kulturotwórczy, funkcjonalny, klimatyczny, prozdrowotny). Szczególne znaczenie mają drzewa stare, które osiągnęły ostateczną formę. Należy je postrzegać jako punkt wyjścia dla procesów odnowy placów i rynków, zarówno w wymiarze przestrzenno-funkcjonalnym, jak i klimatycznym. Jednocześnie należy podkreślić, że założenia projektowe powinny przewidywać nie tylko fakt obecności drzew (i ich rozmieszczenie), ale określać także docelowy efekt (wizualny i funkcjonalny), w tym m.in. kształt, rozmiar i charakter zieleni, w korelacji z warunkami otoczenia.