Tożsamość i rozwój w pamiętnikach ugandyjskich nauczycieli, opiekunów i pracowników socjalnych

W artykule skupiono się na problematyce kształtowania się tożsamości i rozwoju zawodowego wśród pedagogów z Ugandy. Dokonano analizy tema- tycznej czynników wzajemnie na siebie oddziałujących: osobistego, zawodowego i społecznego. Zwrócono uwagę na konstruowanie tożsamości i rozwoju zawodowego w kategoriach: przynależności do grona pedagogicznego jako do społeczności, związek między systemami wiedzy i przekonań oraz oczekiwaniami zawodowymi przyszłości. W badaniach jakościowych rozpatrywano refleksje zapisane w pamiętnikach kilkunastu pedagogów ugandyjskich zatrudnionych w placówkach szkolno- -wychowawczych prowadzonych przez NGO’s w Ugandzie w dystrykcie Kyenjojo. Dane uzyskane w trakcie badań uwzględniały dwa obszary zrównoważonego rozwoju: indywidualny i instytucjonalny. Doświadczenia wychowawców, nauczycieli, opiekunów i pracowników socjalnych wskazują, że proces budowania tożsamości został konstruowany indywidualnie, a działania negocjowane społecznie. Rozwój zawodowy obejmował nie tylko zdobywanie osobistej wiedzy i doświadczenia, ale również odbywał się pod wpływem społeczności lokalnej, wspólnoty, przynależności do określonej kultury, światopoglądu oraz okoliczności związanych z życiem rodzinnym i pracą.