Modernite ve Ontolojik Güvenlik Bağlamında Yoga Kültürü: Yoga Eğitmenleri ve Uygulayıcıları Üzerine Nitel Bir Araştırma

Yoga uzun bir geçmişe dayanan, Hindistan’da ortaya çıkan kadim bir öğretidir. Bu kadim öğreti günümüzde küresel dünyanın sağladığı (iletişim ve ulaşım) olanaklar(ıy)la farklı ülkelerce tanınmakta ve sahiplenilmektedir. Dünyanın farklı ülkelerinde olduğu gibi Türkiye’de popüler hale gelen yoga bir çalışma alanı, uygulama pratiği ve yaşam felsefesi haline gelmiştir. Bunda belirleyici bir etken 21. yüzyılın insan hayatında yarattığı sürekli performans ve değişim isteyen tedirginliği yer almaktadır. Kent yaşamının ortaya çıkardığı karmaşa içerisinde kişilerin yaşamlarına anlam verecek bir uğraşı arayışında bulunmaları kadar Covid-19 sürecinde içe kapanmanın (fiziksel ve psikolojik) sorunlarıyla baş edebilme arayışı yer almaktadır. Bununla birlikte yoga tercihi toplum kesimleri ve kişiler düzeyinde farklılaşmaktadır. Bu çalışma İstanbul’da bulunan iki ilçe Bakırköy ve Beylikdüzü’nde yer alan 4 farklı yoga merkezinde eğitmen ya da uygulayıcı olan 9 kişiyle yarı yapılandırılmış görüşme ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmadan elde edilen bulgular yetişkin kadınların yanı sıra erkeklerin, ailelerin yönlendirmesiyle çocukların, öğrencilerin ve az sayıda yaşlının yoga yaptığını ve yogayı sahiplendiğini göstermektedir. Bunun temel nedenleri (yogayı din ve cinsiyetle eşitleyen) olumsuz önyargıları törpüleyen farkındalık ve bilinç düzeydir. Katılımcıların yogaya başlamasında ve sürdürmesinde maddi kaygılar, fiziksel ve ruhsal sağlık, pandemi sürecinde boş zaman faaliyetlerinde görülen daralma belirleyicidir.