Spółdzielnie energetyczne i klastry energii jako formy energetyki obywatelskiej w Polsce

Jednym z filarów transformacji energetycznej w Unii Europejskiej jest rozwój energetyki obywatelskiej. W świetle obowiązujących przepisów prawa UE jej ramy organizacyjno-prawne wyznaczają społeczności energii odnawialnej i obywatelskie społeczności energetyczne. W opracowaniu wskazano różnice między tymi dwoma typami społeczności energetycznych i omówiono zbliżoną do nich formę organizacyjno-prawną spółdzielni energetycznej funkcjonującą na gruncie prawa polskiego. Celem artykułu jest analiza prawnych uwarunkowań funkcjonowania spółdzielni energetycznych oraz klastrów energii w Polsce a także wskazanie mankamentów dotychczasowych rozwiązań i jednocześnie pożądanych zmian, które mogłyby przyspieszyć rozwój energetyki obywatelskiej. Analiza przedstawiona w niniejszej publikacji uprawnia do stwierdzenia, że znaczące mankamenty krajowych regulacji prawnych dotyczących spółdzielni i klastrów nie stanowią dobrego fundamentu do ich rozwoju w przyszłości, jak również nie są one spójne z dyrektywami UE dotyczącymi energetyki obywatelskiej, co nie pozostaje bez wpływu na możliwość pozyskania środków z funduszy UE przeznaczonych na wsparcie rozwoju lokalnych społeczności energetycznych.