Participatief waarderen

De standaard van waarderingscriteria voor gebouwd erfgoed is in de afgelopen 120 jaar dermate doorontwikkeld dat het in principe van toepassing is op alle perioden. Uit de Verkenning Post 65 van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed (RCE) komt echter naar voren dat de aard van het erfgoed uit de jaren 1965-1990 zich onderscheidt van de voorgaande perioden en mogelijk vraagt om een andere benadering van deze waarderingscriteria. Zo bieden de geringe ouderdom en de maatschappelijke context van dit erfgoed kansen om belevingsgeschiedenissen uit eerste hand op te tekenen en naast experts ook burgers te betrekken in het selectie- en waarderingsproces.Nu de fase van bescherming en instandhouding van het Post 65-erfgoed zich aandient, is het waarderingskader opnieuw tegen het licht gehouden. Met de ratificatie van het Verdrag van Faro in zicht - het Europese verdrag dat mens en samenleving en hún relatie met erfgoed centraal stelt - is in dit onderzoek de rol van de burger nadrukkelijk meegenomen. Daarbij dient de groeikern Nieuwegein als voorbeeld. Tijdens het Jonge Monumentenproject van deze gemeente droegen inwoners suggesties aan voor te beschermen erfgoed en duidden zij de waarden die zij eraan hechten. Het perspectief van inwoners en erfgoeddeskundigen verschilde wezenlijk, wat uiteindelijk leidde tot een grotere rijkdom en diversiteit van het jonge erfgoed.