Charakterystyka zrównoważenia rozwoju biogospodarki w wymiarze ekonomicznym w Polsce na tle UE-28 i Niemiec

Celem badań była ocena zrównoważenia rozwoju biogospodarki w Polsce w wymiarze ekonomicznym. Do scharakteryzowania ekonomicznego wymiaru rozwoju biogospodarki wykorzystano analizę struktury oraz kształtowanie się dynamiki wartości dodanej sektorów stanowiących komponent biogospodarki. Dane obejmowały lata 2008-2019 dla Polski oraz 2019 r. dla UE-28 i Niemiec. Ponieważ rozwój biogospodarki wiąże się z zaspokajaniem popytu na biosurowce, aby przedstawić jej zrównoważony rozwój wykorzystano także zaproponowany przez Global Footprint Network wskaźnik śladu gruntowego. Oszacowano zależności pomiędzy wartością dodaną rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa a ich śladem gruntowym. Wskazanie zależności pomiędzy wartością dodaną a śladem gruntowym pozwoliło określić siłę ich sprzężenia, a tym samym zrównoważenie analizowanych sektorów. Przeprowadzone badania wykazały, że tylko ślad gruntowy rolnictwa ma tendencję do spadku w miarę wzrostu wartości dodanej. Wskazuje to, że rolnictwo może stać się w przyszłości bezwzględnie mocno zrównoważonym. Wymaga to rozpisanej na lata strategii rozwoju zrównoważonej biogospodarki cyrkulacyjnej oraz znacznych inwestycji.