Terapia daremna w opinii pielęgniarek

Wstęp. Uporczywa terapia, czyli długotrwałe i intensywne leczenie, nieprzynoszące poprawy stanu pacjenta, stanowi wyzwanie nie tylko dla pacjentów, ale również dla personelu medycznego, w szczególności dla pielęgniarek. Wykonywanie codziennych obowiązków w warunkach dużej presji czasowej, ciągłego stresu oraz konieczności podejmowania trudnych decyzji związanych z udziałem w procesie terapeutycznym pacjentów, może prowadzić do pojawienia się dylematów etycznych. W pracy pielęgniarskiej etyka odgrywa kluczową rolę, gdyż stanowi ona fundament norm postępowania i decyzji podejmowanych przez pracowników służby zdrowia. Cel. Celem badań było poznanie opinii pielęgniarek na temat terapii daremnej Materiały i metody. Badaniem objęto grupę 100 pielęgniarek/rzy aktywnych zawodowo pracujących w oddziale Intensywnej Terapii i Opieki Paliatywnej w Szpitalu w Inowrocławiu. Wiek respondentów mieścił się 25 do 60 r.ż. Metodą wykorzystaną w powyższej pracy był sondaż diagnostyczny. Narzędziem badawczym był kwestionariusz konstrukcji własnej składający się z 27 pytań zamkniętych. Na przeprowadzenie badań uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej Państwowej Uczelni Zawodowej we Włocławku, uchwał numer 32/22 Wyniki. Respondenci potwierdzili występowanie zjawiska prowadzenia uporczywej terapii stosowanej wobec pacjentów przewlekle chorych oraz z chorobą nowotworową. 93% ankietowanych poprawnie definiuje pojęcie uporczywej terapii. Uzyskane wyniki wskazują, że 70% ankietowanych uznaje ograniczenie lub zaprzestanie terapii daremnej za etyczne oraz ¾ badanych wskazuje, że terapia daremna ma negatywny wpływ zarówno na pacjenta, jak i jego bliskich. Wnioski. Współczesne osiągnięcia nauk medycznych i technicznych pozwalają na długotrwałe, sztuczne podtrzymywanie życia tylko nie zawsze jest to zgodne z zasadami etyki. Pielęgniarki podczas pracy zawodowej wielokrotnie napotykają sytuacje przekroczenia granicy przynoszącej pozytywny efekt terapeutyczny i rozpoczęcia uporczywej terapii.