سمنتیک عبارتهای ناشمار انضمامی

The Review of Laser Engineering Pub Date : 2021-09-23 DOI:10.30465/LSJ.2021.36900.1372

مهسا صفی صمغ آبادی

{"title":"سمنتیک عبارتهای ناشمار انضمامی","authors":"مهسا صفی صمغ آبادی","doi":"10.30465/LSJ.2021.36900.1372","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"در اکثر زبان‌های طبیعی اسم‌های عام به دو رده‌ی شمار و ناشمار تقسیم می‌شوند. میان این دو رده از اسم‌ها هم تمایز نحوی برقرار است و هم تمایز سمنتیکی. در این میان اما یک تمایز نحوی بارزتر از دیگران است: اسم‌های شمار می‌توانند با معرف‌های عددی همراه شوند. برای مثال، در زبان فارسی می‌توان از «دو دلفین» یا «سه درخت» سخن گفت، اما واژه‌هایی همچون «برنز» یا «آب» را نمی‌توان بدین‌سان شمرد. در سویه‌ی سمنتیکی، بنابر تفسیر شیئی، یک شیء متفرد—یعنی یک دلفین—می‌تواند جمله‌ی «x دلفین است» را صادق گرداند. اما—دست‌کم در اغلب موارد—جمله‌ی «x آب است» را یک شیء متفرد صادق نمی‌کند، بلکه «جمعی» از ذره‌ها، قطره‌ها، مولکول‌ها و به‌مانند‌آن است که چنین نقشی را برعهده دارند. پرسش محوری این است که سرشت این «جمع» چیست: آیا این «جمع» یک مجموعه‌ی انتزاعی است یا یک کل انضمامی متشکل از اجزاء؟ براین‌اساس، دو رویکرد مبتنی بر نظریه‌ی مجموعه و پارشناسی (نظریه‌ی جزء و کل) وجود خواهد داشت. در نوشتار کنونی نخست دشواری‌های پیش‌روی هر دو رویکرد را بررسی کرده‌ایم و سپس نشان داده‌ایم که رویکرد مبتنی بر پارشناسی با قدری جرح‌و‌تعدیل می‌تواند از پس چالش‌های پیش‌رو برآید.","PeriodicalId":308244,"journal":{"name":"The Review of Laser Engineering","volume":"355 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2021-09-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":"{\"title\":\"سمنتیک عبارتهای ناشمار انضمامی\",\"authors\":\"مهسا صفی صمغ آبادی\",\"doi\":\"10.30465/LSJ.2021.36900.1372\",\"DOIUrl\":null,\"url\":null,\"abstract\":\"در اکثر زبان‌های طبیعی اسم‌های عام به دو رده‌ی شمار و ناشمار تقسیم می‌شوند. میان این دو رده از اسم‌ها هم تمایز نحوی برقرار است و هم تمایز سمنتیکی. در این میان اما یک تمایز نحوی بارزتر از دیگران است: اسم‌های شمار می‌توانند با معرف‌های عددی همراه شوند. برای مثال، در زبان فارسی می‌توان از «دو دلفین» یا «سه درخت» سخن گفت، اما واژه‌هایی همچون «برنز» یا «آب» را نمی‌توان بدین‌سان شمرد. در سویه‌ی سمنتیکی، بنابر تفسیر شیئی، یک شیء متفرد—یعنی یک دلفین—می‌تواند جمله‌ی «x دلفین است» را صادق گرداند. اما—دست‌کم در اغلب موارد—جمله‌ی «x آب است» را یک شیء متفرد صادق نمی‌کند، بلکه «جمعی» از ذره‌ها، قطره‌ها، مولکول‌ها و به‌مانند‌آن است که چنین نقشی را برعهده دارند. پرسش محوری این است که سرشت این «جمع» چیست: آیا این «جمع» یک مجموعه‌ی انتزاعی است یا یک کل انضمامی متشکل از اجزاء؟ براین‌اساس، دو رویکرد مبتنی بر نظریه‌ی مجموعه و پارشناسی (نظریه‌ی جزء و کل) وجود خواهد داشت. در نوشتار کنونی نخست دشواری‌های پیش‌روی هر دو رویکرد را بررسی کرده‌ایم و سپس نشان داده‌ایم که رویکرد مبتنی بر پارشناسی با قدری جرح‌و‌تعدیل می‌تواند از پس چالش‌های پیش‌رو برآید.\",\"PeriodicalId\":308244,\"journal\":{\"name\":\"The Review of Laser Engineering\",\"volume\":\"355 1\",\"pages\":\"0\"},\"PeriodicalIF\":0.0000,\"publicationDate\":\"2021-09-23\",\"publicationTypes\":\"Journal Article\",\"fieldsOfStudy\":null,\"isOpenAccess\":false,\"openAccessPdf\":\"\",\"citationCount\":\"0\",\"resultStr\":null,\"platform\":\"Semanticscholar\",\"paperid\":null,\"PeriodicalName\":\"The Review of Laser Engineering\",\"FirstCategoryId\":\"1085\",\"ListUrlMain\":\"https://doi.org/10.30465/LSJ.2021.36900.1372\",\"RegionNum\":0,\"RegionCategory\":null,\"ArticlePicture\":[],\"TitleCN\":null,\"AbstractTextCN\":null,\"PMCID\":null,\"EPubDate\":\"\",\"PubModel\":\"\",\"JCR\":\"\",\"JCRName\":\"\",\"Score\":null,\"Total\":0}","platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"The Review of Laser Engineering","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.30465/LSJ.2021.36900.1372","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}

引用次数: 0

摘要

در اکثر زبانهای طبیعی اسمهای عام به دو ردهی شمار و ناشمار تقسیم میشوند.میان این دو رده از اسمها هم تمایز نحوی برقرار است و هم تمایز سمنتیکی.در این میان اما یک تمایز نحوی بارزتر از دیگران است：اسمهای شمار میتوانند با معرفهای عددی همراه شوند.برای مثال، در زبان فارسی میتوان از "دو دلفین" یا "سه درخت"سخن گفت، اما واژههای همچون "برنز" یا "آب" را نمیتوان بدینسان شمرد.در سویهی سمنتیکی، بنابر تفسیر شیئی، یک شیء متفرد-یعنی یک دلفین-میتواند جملهی "x دلفین است" را صادق گرداند.اما-دستکم در اغلب موارد-جملهی "x آب است" رایک شیء متفرد صادق نمیکند، بلکه "جمعی"از ذرهها، قطرهها، مولکولها و بهمانندآن است که چنین نقشی را برعهده دارند.پرسش محوری این است که سرشت این "جمع" چیست：آی این "جمع" یک مجموعهی انتزاعی است ی ایک کل انضمامی متشکل از اجزاء໋ برایناساس، دو رویکرد مبتنی بر نظریهی مجموعه و پارشناسی (نظریهی جزء وک ل) وجود خواهد داشت.در نوشتار کنونی نخست دشواریهای پیشروی هر دو رویکرد را بررسی کردهایم و سپس نشان دادهایم که رویکرد مبتنی بر پارشناسی با قدری جرحوتعدیل میتواند از پس چالشهای پیشرو برآید.

本文章由计算机程序翻译，如有差异，请以英文原文为准。

查看原文本刊更多论文

سمنتیک عبارتهای ناشمار انضمامی

در اکثر زبان‌های طبیعی اسم‌های عام به دو رده‌ی شمار و ناشمار تقسیم می‌شوند. میان این دو رده از اسم‌ها هم تمایز نحوی برقرار است و هم تمایز سمنتیکی. در این میان اما یک تمایز نحوی بارزتر از دیگران است: اسم‌های شمار می‌توانند با معرف‌های عددی همراه شوند. برای مثال، در زبان فارسی می‌توان از «دو دلفین» یا «سه درخت» سخن گفت، اما واژه‌هایی همچون «برنز» یا «آب» را نمی‌توان بدین‌سان شمرد. در سویه‌ی سمنتیکی، بنابر تفسیر شیئی، یک شیء متفرد—یعنی یک دلفین—می‌تواند جمله‌ی «x دلفین است» را صادق گرداند. اما—دست‌کم در اغلب موارد—جمله‌ی «x آب است» را یک شیء متفرد صادق نمی‌کند، بلکه «جمعی» از ذره‌ها، قطره‌ها، مولکول‌ها و به‌مانند‌آن است که چنین نقشی را برعهده دارند. پرسش محوری این است که سرشت این «جمع» چیست: آیا این «جمع» یک مجموعه‌ی انتزاعی است یا یک کل انضمامی متشکل از اجزاء؟ براین‌اساس، دو رویکرد مبتنی بر نظریه‌ی مجموعه و پارشناسی (نظریه‌ی جزء و کل) وجود خواهد داشت. در نوشتار کنونی نخست دشواری‌های پیش‌روی هر دو رویکرد را بررسی کرده‌ایم و سپس نشان داده‌ایم که رویکرد مبتنی بر پارشناسی با قدری جرح‌و‌تعدیل می‌تواند از پس چالش‌های پیش‌رو برآید.

求助全文

通过发布文献求助，成功后即可免费获取论文全文。去求助

来源期刊

The Review of Laser Engineering

自引率

0.00%

发文量