Michel Duc Goninaz kaj la reviziado de la Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto

En 1990 la Plenum-komitato (PK) de la Sennacieca Asocio Tutmonda (SAT) petis Michel-on Duc Goninaz entrepreni revizion de la Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV). Michel unue certiĝis, ke Gaston Waringhien, la ĉefa kunaŭtoro de PIV 1970, aprobas la principon de ĉi tiu revizio sub lia direktado (1991) kaj rilatis kun li por starigi laborplanon. Post la morto de Waringhien, fine de la jaro 1991, Georges Lagrange (1928-1992; kultura centro Kvinpetalo, Bureso, apud Montmoriljono, Francio) konfidis al Michel la ekzempleron de PIV apartenintan al Waringhien, grandvaloran pro ĝiaj marĝenaj korektoj kaj notoj. La unuaj pli ol 350 modifoj de PIV estis do tiuj proponitaj de Waringhien mem. Poste Michel malkovris aliajn jam ekzistantajn korektoproponojn i.a. en la arkivo de Rolando Levreaud (1919-1992; Saint-André-de-Cubzac, apud Bordozo), ellaborita dum la kompilado de la Suplemento de PIV (1987), kaj en la multaj notoj verkitaj de André Caubel (1904-1977; Marsejlo) dum la jaroj 1970. Sed tiuj ĉi laboraĵoj montriĝis nesufiĉaj: estis ja nepre necese krei ampleksan rondon da reviziantoj, kiu inkluzivu kaj ĝeneralistojn de la lingvo kaj fakulojn pri kiel eble plej granda nombro de fakoj traktitaj en PIV. Pro tio Michel lanĉis pere de SAT alvokon al la Akademio de Esperanto, al la Akademio Internacia de la Sciencoj (AIS) de Sanmarino kaj al la respondeculoj de ĉiuj fakaj esperanto-asocioj, el kiuj sufiĉe multaj kunlaboris en la reviziado.