Emperyalizm, Propaganda ve Basın İlişkisi: II. Abdülhamid Döneminden Örnekler

19. yuzyilin modern Bati dunyasi, kolonyalizm siyasetini farkli bir duzleme tasimis; ekonomik, siyasi ve kulturel etkisini diger ulkelere yaymis; basin ve yayin organlari araciligiyla kendi gerceklerini diger toplumlara mutlak dogrular olarak gostermis ve kolonilerdeki halklari kendi siyasi ve sosyal argumanlarina uyarlamistir. Bu emperyalist ve kapitalist yapilanma, ayni siyaseti Osmanli Devleti uzerinde de yurutmus; Osmanli toplumu icerisinde taraftar bulma asamasinda yayin organlarini propaganda araclari olarak kullanmistir. II. Abdulhamid doneminde bu proje devam etmistir. Sultan, idari uygulamalarinin yani sira sahsiyla ilgili ithamlara maruz kalmistir. Buna mukabil o, kendi propaganda araclarini devreye koymus, ideal sultan portresini hayata gecirmek icin basin, yayin ve istihbarati harekete gecirmistir. Yabanci ulkelerdeki sefirleri istihbarat sefi gibi kullanmis ve yabanci yayinlari kontrol etmeye calismistir. Bu makalede emperyalist ve kapitalist dunya sistemi icerisinde yasamaya calisan bir devlet ile muhalif hareketlere karsi mucadele eden sultan hakkinda ornekler verilmektedir. Abdulhamid’in saglik durumunu haber yaparak devletin istikrarini bozma politikasi ve bu politikaya karsi sultanin mucadele yontemi uzerinde ornekler ve yorumlar sunulmaktadir.