Alerjik rinit ve astım komorbiditesinin tedavisinde lökotriyen antagonisti ve antistaminiklerin rolü

Yalniz baslarina veya kombinasyon seklinde kullanildiklarinda lokotriyen reseptorleri ve antistaminikler alerjik rinit semptomlarini azaltmada etkilidir. Alerjik rinit hastalarinda H1 antistaminikleri alerjene yanitin erken ve gec donem yanitlari olan aksirma, kasinma, burun akmasi ve nazal konjestiyonu onlemekte ve gecirmektedir. Astim hastalarinda H1-antistaminikleri secilecek ilaclar olmamalarina ragmen rinitin kontrol altina alinmasi ayni zamanda astimi da iyilestirecektir. Orta-agir derecede siddetli inatci astimda inhale kortikosteroidin ek tedavi olarak verilemedigi veya uzun etkili beta agonistin alternatif olmadigi durumlarda hafif derecede ve inatci astimin alternatif tedavisi olarak montelukast gibi bir lokotriyen antagonistiyle monoterapi uygulanabilir. Alerjik rinitte monoterapi olarak montelukast etkili bir ilac olmasina ragmen yaygin olarak antistamin veya intranazal kortikosteroide ek olarak onerilmektedir. Antilokotriyen ilaclar yine pediyatrik astimin tedavisinde yaygin bicimde kullanilmaktadir. Cocuklarda kortikosteroitler inhalasyonlariyla idame tedavisi olarak saf epizodik (viral) hisiltili solunum (wheezing) tedavisinde etkisiz olmalarina ragmen hem devamli hem de aralikli olarak verilen montelukastin hem epizodik hem de birden fazla tetikleyici faktoru olan wheezingde etkili bir rolu oldugu gosterilmistir. Ayrica, lokotriyen reseptor antagonistlerinin prepubertal cocuklarda kisa vadede alt ekstremite gelisme hizini olumsuz etkilememesi kortikosteroit inhalasyon tedavisine gore avantajlarini olusturmaktadir.