Ratification of International Treaties Under the Polish Law

Autor artykułu wychodzi z podstawowego założenia, że ratyfikacja traktatów międzynarodowych ma dualną postać. Z jednej strony ‒ jest ona aktem prawa międzynarodowego, uregulowanym w przepisach tego prawa i wywołującym skutki międzynarodowe, z drugiej strony ‒ ratyfikacja jest czynnością prawa krajowego państwa będącego stroną traktatu, uregulowaną w prawie wewnętrznym, najczęściej mającym rangę konstytucji. Niemniej artykuł koncentruje się na wewnątrzkrajowych procedurach ratyfikacji, uwzględniając kontekst obowiązującej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W tym celu autor komentuje generalne zakotwiczenie tematyki prawa międzynarodowego w Konstytucji, a następnie przechodzi do różnych trybów ratyfikacji traktatów międzynarodowych. Przedstawiono w związku z tym tzw. ratyfikację prostą (małą), ratyfikację dużą (wymagającą zgody parlamentu wyrażonej w formie ustawy) orz ratyfikację szczególną, związaną z traktatami, przekazującymi część kompetencji na rzecz organizacji międzynarodowych.