Ewolucja filmowej twórczości Andrzeja Barańskiego

W artykule Ewolucja twórczości filmowej Andrzeja Barańskiego główne pytanie, które zadaję, brzmi: czy Andrzej Barański jako reżyser kiedykolwiek modyfikował styl swoich filmów? Nie biorę pod uwagę zmiany, jaka dokonała się po ukończeniu przez twórcę szkoły filmowej (por. etiudy studenckie vs. debiut telewizyjny W domu). Przedmiotem analizy czynię wyłącznie kino fabularne. Świadomie pomijam spektakle teatru telewizji (niekiedy mistrzowskie, jak np. Siedem pięter), filmy dokumentalne i animacje – mimo że pod względem ilościowym przewyższają liczbę zrealizowanych fabuł, nie są główną domeną działalności Barańskiego. Punktem docelowym uczyniłem ostatni jak dotąd film fabularny Barańskiego – Księstwo (2011). Z perspektywy czasu bliższe spojrzenie na to dzieło świadczy o dosyć radykalnej zmianie stylu artysty. Mimo że Barański powielił w Księstwie niektóre wypracowane przez siebie schematy, wybrał jednak zupełnie odmienną niż dotychczas konwencję opowiadania. Zasadnicza różnica wiąże się więc z poetyką kina, która może być przecież uwarunkowana historycznie. Oznacza to, że Barański chce podjąć dialog ze współczesnością.