Hemşirelik Öğrencilerinin Stresle Başetme Düzeyleri İle Algıladıkları Sosyal Destek Arasındaki İlişki

Amac: Bu calisma hemsirelik ogrencilerinin stresle bas etme duzeyleri ile algilanan sosyal destek arasindaki iliskinin incelenmesi amaciyla yapildi. Yontem: Calismanin evrenini bir universitenin saglik bilimleri fakultesinde lisans egitimi goren hemsirelik ogrencileri olusturdu. Herhangi bir ornekleme yontemine basvurulmayip calismaya katilmayi kabul eden butun ogrenciler calisma kapsamina alindi. Calismaya katilmayi kabul eden ogrencilere tanimlayici ozellikleri iceren form, Stresle Basetme Tarzlari Olcegi ve Algilanan Sosyal Destek Olcegi uygulandi. Verilerin degerlendirilmesinde yuzdelik, ortalama, Kruskall Wallis Varyans Analizi, Mann Whitney-U testleri ve Pearson korelasyon analizi kullanildi. Bulgular : Ogrencilerin stresle bas etme tarzlari olcegi puani 73.09±10.48 olarak belirlendi. Olcegin alt boyutlarindan puan ortalamasi en yuksek KGY 20.39±4.33, en dusuk CY 16.53±5.20 oldugu saptandi. Algilanan sosyal destek olcegi ortalama puani 124.77±13.26’dir. Ayni olcegin alt boyutlarina iliskin puan ortalamalarinda en yuksek AID 54.77±5.32, en dusuk OGD 37.00±9.33 oldugu saptandi. Hemsirelik ogrencilerinin stresle basa cikma duzeyleri ile algilanan sosyal destek duzeyleri arasindaki korelasyon analizinde aile ve arkadas destegi duzeyi ile stresle basa cikmada aktif/etkili tarz olan kendine guvenli yaklasim (sirasiyla r=.194 p<0.01; r=.247 p<0.01), iyimser yaklasim duzeyi arasinda (sirasiyla r=.211 p<0.01; r=.248 p<0.01) pozitif yonde ve yuksek duzeyde iliski belirlendi. Sonuc: Ogrencilerin ogrenim yasamlari suresince sosyal destek algilarinin gelistirilmesinin, onlarin stresle bas etme tarzlarinda aktif/etkili yollari kullanmasina katki saglayacagi dusunulmektedir.