Pickup artists jako subkultura ponowoczesnego ryzyka

Celem artykułu jest przybliżenie zjawiska subkultury uwodzicieli – pickup artists (PUA), których działalność rozpoczęła się w Stanach Zjednoczonych i głównie dzięki Internetowi pojawiła się na całym świecie, także w Polsce. Obecność subkultury uwodzicieli jest wynikiem przemian, które zaszły w czasach ponowoczesności, i wpisuje się w koncepcję społeczeństwa ryzyka Ulricha Becka. W artykule scharakteryzowano główne cechy społeczności PUA, która posiada własny sposób opisu (języka) oraz świat wartości, co pozwala ją ujmować jako rodzaj subkultury, a także współczesnego ruchu maskulinistycznego wychodzącego naprzeciw pewnym oczekiwaniom mężczyzn w sferze budowania intymnych relacji z kobietami. Przedstawiona została również historia rozwoju zjawiska pickup artists oraz kontrowersje związane z działalnością społeczności uwodzicieli. Sam wzór procesu uwodzenia, zaczerpnięty z jednego z podręczników uwodzenia, opisano przy użyciu koncepcji dramaturgicznej interakcjonisty Ervinga Goffmana, która przedstawia uwodziciela jako aktora, a sam proces uwodzenia określa występem teatralnym.