Powołanie kapłańskie, kapłaństwo hierarchiczne i kapłani w świetle koncepcji socjologicznych i w ujęciu dorosłych katolików polskich. Na podstawie wyników badań socjologicznych w latach 1986–1987 w Kaliszu, Kotłowie i Przedborowie

Artykuł składa się z dwóch części – teoretycznej i empirycznej. W części teoretycznej prezentuję różne socjologiczne koncepcje powołania kapłańskiego, kapłaństwa hierarchicznego i zawodu księdza katolickiego, z wyeksponowaniem koncepcji Edwarda Ciupaka i Joachima Wacha. W części empirycznej ukazuję powołanie kapłańskie, kapłaństwo hierarchiczne i kapłanów w wyobrażeniach i ocenie badanych przeze mnie dorosłych katolików polskich w latach 80. XX wieku. Uwzględniam tu następujące kwestie: ujęcie istoty powołania kapłańskiego; strukturę kapłaństwa hierarchicznego; okoliczności określające religijny charakter kapłaństwa hierarchicznego. Inaczej mówiąc, odpowiadam na następujące pytania: jak badani wówczas przeze mnie dorośli katolicy miejscy w Kaliszu oraz wiejscy Kotłowie i Przedborowie wyjaśniali istotę powołania kapłańskiego i jego rolę w wyborze kapłaństwa hierarchicznego przez mężczyznę i trwałości w nim księdza? Jak badani dorośli katolicy miejscy i wiejscy postrzegali strukturę kapłaństwa hierarchicznego? Jak badani katolicy dorośli wyjaśniali trwałość kapłaństwa sprawowanego przez księdza – czy ksiądz jest kapłanem w każdej sytuacji i okoliczności (zawsze i wszędzie), czy też jest nim wyłącznie w określonych okolicznościach życia kapłańskiego? Podstawę analizy postaw dorosłych katolików polskich wobec powołania kapłańskiego i kapłaństwa hierarchicznego stanowią wyniki badań socjologicznych zrealizowanych w tamtym okresie.