Metody badań urbanizacji na gruncie geografii osadnictwa i gospodarki przestrzennej

Abstrakt Badania dotyczące urbanizacji, z uwagi na jej złożony, wieloaspektowy charakter, były dotychczas przedmiotem wielu prac naukowych. Podstawy teoretyczne i metodologiczne geograficznych studiów miejskich zaczęły kształtować się w pierwszej połowie XX w., a wraz z nimi pojawiały się nowe koncepcje i orientacje badawcze oddziałujące na całą geografię społeczno-ekonomiczną. Celem artykułu jest przegląd wybranych zagranicznych i krajowych koncepcji i metod badawczych dotyczących przestrzeni zurbanizowanej, realizowanych od przełomu XIX i XX do XXI w. W pracy przedstawiono główne metody i kierunki badań nad urbanizacją. Analizie poddano dorobek i rozwój geografii osadnictwa oraz podstawy teoretyczno-metodologiczne z dziedziny studiów miejskich mające wpływ na rozwój struktur osadniczych. Zwrócono uwagę głównie na prace poświęcone przekształceniom urbanistycznym oraz studiom nad przestrzenią zurbanizowaną miast, a także na zastosowanie badań geografii osadnictwa dla celów planistycznych. Z uwagi na złożoność poruszanej problematyki w pracy odniesiono się tylko do wybranych koncepcji i metod uznanych za najbardziej znaczące z punktu widzenia badań nad urbanizacją.