A Bibliometric Analysis of Death Education Research: 1970-2021

Egitim, insan mutlulugunun ve genel refahin nihai hedefine katkida bulunmaksa, olum egitimi bu surecin bir parcasi olmalidir. Okullarda verilecek olan olum egitimi, cocuklarin akillarindaki sorulari cevaplayarak ebeveynlere zor konusmalarda yardimci olacaktir. Boylece cocuklarin pandemi gibi zor zamanlarda olum anlayisini destekleyecektir. Bu arastirmanin amaci Web of Science All Databases’ta yer alan 1970- 2021 yillari arasinda “Olum Egitimi” ile ilgili yapilan calismalarin icerik analizi ve bibliyometrik analiz yontemleriyle incelenmesidir. Veriler Web of Science All Databases‘ta “death education”, “death and dying course”, “teaching death and dying” ve “death pedagogy” kelimeleri taratilarak toplanmistir. Derlenen verilerin veri tabanlarina, arastirma alanlarina, yillarina, yazarlarina, dokuman turlerine, dergilerine, ulkelerine, dillerine gore dagilimi analiz edilmis, ortak yazar, ortak kelime ve ortak atif analizlerinin gorsel ag haritalari cikarilmistir. Konu ile ilgili en fazla calismanin Egitim ve Egitimsel Arastirma alaninda yapildigi, en uretken yazarin Ines Testoni, en cok yayim yapilan derginin Death Studies, en fazla yayim yapilan yilin 2020 oldugu ortaya koyulmustur. Derlenen 442 verinin arasinda Turkiye’den sadece iki arastirmanin yer aldigi tespit edilmistir. Ulusal alan yazinda Olum Egitimi ile ilgili yapilan calismalarin bir elin parmaklarini gecmedigi ve bu arastirmanin Olum Egitimi ile ilgili yapilan ilk bibliyometrik calisma oldugu goz onune alindiginda bu arastirmanin gelecekte Olum Egitimi ile ilgili yapilacak yayinlara isik tutacagi dusunulmektedir.