Policja jako zasadniczy oskaryciel przed sdem w sprawach o wykroczenia kolizja uprawnie z innymi organami, w tym z prokuratorem

Artyku dotyczy uprawnie Policji jako oskaryciela publicznego przed sdem w sprawach o wykroczenia. W tekcie poddano analizie moliw kolizj uprawnie Policji jako oskaryciela publicznego z innymi organami, ktre w zakresie swego dziaania, w tym w trakcie prowadzonych czynnoci wyjaniajcych, ujawniy wykroczenia i wystpiy z wnioskiem o ukaranie. Z artykuu wynika konieczno dokonania interpretacji obowizujcych przepisw w kierunku ich praktycznego zastosowania i ograniczenia spornych przypadkw kolizji midzy rnymi oskarycielami publicznymi w prawie wykrocze. W opracowaniu zakwestionowano kierunek wykadni, ktry utosamia udzia w sprawie z osobistym stawiennictwem oskaryciela na rozprawie lub posiedzeniu jako niemajcy oparcia w obowizujcych przepisach oraz pozostajcy w sprzecznoci z wykadni funkcjonaln. Udzia w sprawie i fizyczne stawiennictwo nie s okreleniami synonimicznymi. Termin stawiennictwo zawiera si w okreleniu udzia w sprawie, jest jego elementem, ale go w caoci nie wypenia. Udzia w sprawie naley interpretowa szerzej jako stawiennictwo, ale te moe by realizowany w kady sposb, z ktrego wynika ch realizowania uprawnie oskaryciela publicznego przez dany organ, np. zoenie pisma informujcego o zamiarze udziau w sprawie w charakterze oskaryciela publicznego, zoenie wniosku formalnego, zoenie wniosku dowodowego czy wniesienie rodka zaskarenia. W zwizku z tym, e dotychczasowe stanowisko wywouje trudnoci w praktycznym stosowaniu prawa, zaproponowano de lege ferenda nowelizacj art. 17 5 k.p.w. poprzez nadanie mu nowego brzmienia, zgodnie z ktrym udzia w sprawie organu, ktry zoy wniosek o ukaranie, jest dopuszczalny tylko do chwili wywoania sprawy i wycza wwczas Policj od udziau w sprawie.