Göçmenlerin Ötekileştirilmesinde Kolektif Bir Duygu Olarak Zenofobi

Sosyal bilimlerde duygular, eylemlilikleri açıklamada gittikçe artan bir öneme sahiptir. Duygular, bireysel alanla kısıtlansa da, oluşumları ve sonuçları bakımından kolektif bir zeminde yorumlanmaya ihtiyaç duyar. Kolektif olarak inşa edilen duygular, bireyin eylem biçimini belirler. Modern dünyanın en güçlü duygulardan biri olan bilinmeze karşı duyulan korkunun kaynağında bu kolektiflik bulunur. Dünyada artan göç hareketleriyle birlikte “yabancılar” kolektif korkunun öznesi olmuştur. Korku duygusu temelinde oluşan yabancı düşmanlığını ifade eden Zenofobi, bireyin anlama, yorumlama ve eylem dünyasında ötekiyle kurduğu ilişkinin içeriğini ve sınırlarını belirler. Sürekli üretilen bir korkunun ve bu duygu kaynaklı nefret ve şiddetin varlığı, bu duyguların, öznel deneyimlerden ziyade kolektif bir çerçevede ele alınmasını gerekli kılar. Bu çalışmanın temel amacı, zenofobiyi öteki göçmenin inşasında kolektif bir duygu olarak ele alıp tartışmaktır. Zenofobinin kolektif karakteri iki temelde oluşur: Bunlardan ilki grup aidiyetinin yarattığı kolektif duygudur. Birey, aidiyet grubunu ve bu grubun sınırlarını tanımlayarak “Biz” ve “Ötekini” inşa eder ve sahip olduğu grup ayrıcalıkları bağlamında Ötekine karşı geliştirdiği duygular, bu kolektif aidiyetin bir sonucudur. Zenofobinin kitlelerin politik kontrolünü sağlama işlevi ise onun diğer kolektif yönünü oluşturur. Günümüzün korku toplumlarında, politik güç alanı, bir tehdit olarak inşa edilen yabancıların kontrolüyle oluşturulur, medyanın politik işlevi de bu sürece katıldığında, zenofobi, kitlelere aktarılan bir algı üzerinden inşa edilir.