{"title":"Ku hermeneutyce i etyce niemożliwej. Kafka i Gombrowicz","authors":"M. Bielecki","doi":"10.18318/pl.2021.1.6","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"MARIAN BIELECKI Univeristy of Wrocław ORCID: 0000-0003-2490-0823 TOWARDS HERMENEUTICS AND IMPOSSIBLE ETHICS KAFKA AND GOMBROWICZ The article interprets the famous scene from Witold Gombrowicz’s Dziennik (Diary) in which the writer saves beetles on a beach. The episode is discussed in a comparative context (a similar scene in Kafka’s diary), philosophical (Kantian morality), and theoretical (Derrida and animal studies). Following the argumentation offered in the article, Gombrowicz challenges the attempts at creating universal morality and suggests his own ethics in which the crucial meaning is given to the issues of individual decisions and personal responsibility. 82 Wydaje mi się, że Gombrowicz byłby bliski myśleniu S. C r i t c h l e y a (Nieustające żądanie. Etyka polityczna. Przeł. R. D o b r o w o l s k i, M. G u s i n. Wrocław 2006), dla którego doświadczenie etyczne poprzedzone zostaje działaniem moralnym, ponieważ stanowi jego siłę motywacyjną. Na początku jest niemożliwe żądanie i postawa zaangażowania, które w nieredukowalnie nieautentycznym i ekscentrycznym podmiocie tworzą rozdźwięk, będący w istocie głosem sumienia – dalekim jednak od nietzscheańskich i freudowskich konotacji. Dlatego C r i t c h l e y pisze o „etyce niewygody”, będącej „hiperboliczną etyką opartą na internalizacji niemożliwego do spełnienia żądania etycznego”, a także o „wygórowanym żądaniu nieskończonej odpowiedzialności” z pełną świadomością, że temu żądaniu nikt „nigdy nie sprosta” (ibidem, s. 32, 92).","PeriodicalId":213870,"journal":{"name":"Pamiętnik Literacki","volume":"1 1","pages":"0"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"1900-01-01","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Pamiętnik Literacki","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.18318/pl.2021.1.6","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
摘要
MARIAN BIELECKI Universisty of Wrocław ORCID: 0000-0003-2490-0823 TOWOWARDS HERMENEUTICS AND IMPOSSIBLE ETHICS KAFKA AND GOMBROWICZ 本文解读了维托尔德-冈布罗维茨(Witold Gombrowicz)的《日记》(Dziennik)中作家在海滩上拯救甲虫的著名场景。文章在比较语境(卡夫卡日记中的类似场景)、哲学(康德道德观)和理论(德里达和动物研究)中讨论了这一情节。根据文章的论证,冈布罗维茨挑战了创造普遍道德的尝试,并提出了自己的伦理学,其中个人决定和个人责任问题被赋予了至关重要的意义。82 在我看来,贡布罗维奇与 S. C r i t c h l e y a(《需求无止境》。政治伦理。Transl.R. D o b r o w o l s k i, M. G u s i n.弗罗茨瓦夫,2006 年),对他来说,伦理经验先于道德行动,因为它构成了道德行动的动力。一开始,就有一种不可能的要求和一种承诺的态度,这在不可复制的不真实和古怪的主体身上造成了一种裂痕,而这种裂痕实际上就是良知的声音--然而,这与尼采和弗洛伊德的内涵相去甚远。正因如此,C r i t c h l e y 写道:"不适伦理学 "是一种 "基于不可能的伦理要求的内在化的夸张伦理学",也是一种 "对无限责任的过高要求",因为他深知这种要求 "永远不会被任何人满足"(同上,第 32 页和第 92 页)。
Ku hermeneutyce i etyce niemożliwej. Kafka i Gombrowicz
MARIAN BIELECKI Univeristy of Wrocław ORCID: 0000-0003-2490-0823 TOWARDS HERMENEUTICS AND IMPOSSIBLE ETHICS KAFKA AND GOMBROWICZ The article interprets the famous scene from Witold Gombrowicz’s Dziennik (Diary) in which the writer saves beetles on a beach. The episode is discussed in a comparative context (a similar scene in Kafka’s diary), philosophical (Kantian morality), and theoretical (Derrida and animal studies). Following the argumentation offered in the article, Gombrowicz challenges the attempts at creating universal morality and suggests his own ethics in which the crucial meaning is given to the issues of individual decisions and personal responsibility. 82 Wydaje mi się, że Gombrowicz byłby bliski myśleniu S. C r i t c h l e y a (Nieustające żądanie. Etyka polityczna. Przeł. R. D o b r o w o l s k i, M. G u s i n. Wrocław 2006), dla którego doświadczenie etyczne poprzedzone zostaje działaniem moralnym, ponieważ stanowi jego siłę motywacyjną. Na początku jest niemożliwe żądanie i postawa zaangażowania, które w nieredukowalnie nieautentycznym i ekscentrycznym podmiocie tworzą rozdźwięk, będący w istocie głosem sumienia – dalekim jednak od nietzscheańskich i freudowskich konotacji. Dlatego C r i t c h l e y pisze o „etyce niewygody”, będącej „hiperboliczną etyką opartą na internalizacji niemożliwego do spełnienia żądania etycznego”, a także o „wygórowanym żądaniu nieskończonej odpowiedzialności” z pełną świadomością, że temu żądaniu nikt „nigdy nie sprosta” (ibidem, s. 32, 92).