„Little green men” in the foreign policy of the Russian Federation in the second decade of the 21st century

Celem niniejszego artykulu jest analiza roli „zielonych ludzikow” w polityce zagranicznej Rosji w świetle obowiązujących norm prawnych regulujących kwestie najemnictwa oraz para- militarnych ugrupowan. Motywy, jakimi kierowal sie Kreml przy wykorzystaniu nielegalnych sil do osiągniecia celow politycznych, zostaly rozpatrzone przez pryzmat procesu decyzyjne- go w ramach metody decyzyjnej. Dodatkowo, dla zrozumienia kontekstu prawnego zaangazowania nieoficjalnych sil w polityce zagranicznej, pomocna byla metoda instytucjonalno- -prawna. W niniejszym artykule podjeto probe odpowiedzi na nastepujące pytania badawcze: Jaka jest rola „zielonych ludzikow” w polityce zagranicznej Rosji? Jakie jest oficjalne stano- wisko Kremla w związku z wykorzystaniem najemnikow, kontraktorow? Jakie są przyczyny angazowania przez Rosje nieoficjalnych sil poza granicami panstwa? Warto zaznaczyc, ze trend w komercjalizacji bezpieczenstwa oraz w prowadzeniu konfliktow przez pośrednikow stal sie widoczny na początku XXI wieku na świecie. Nie tylko Rosja zdecydowala sie na tego typu uslugi, albowiem USA, Wielka Brytania czy Francja delegują cześc zadan pierwotnie przypisanych silom zbrojnym na prywatne podmioty. Przejawy dzialalności najemnikow na rzecz Federacji Rosyjskiej zostaly rozpatrzone na przykladach Ukrainy, Wenezueli, Republi-ki Środkowoafrykanskiej oraz Syrii.