{"title":"Kepesatan Pembangunan Ekonomi dan Dasar Tenaga Kerja di Sabah, 1960-an – 1980-an Rapid Economic Development and Labour Policies in Sabah, 1960’s – 1980’s","authors":"Ramli Dollah, Kamarulnizam Abdullah","doi":"10.51200/manu.v25i0.761","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Pembangunan ekonomi negeri yang pesat menyebabkan sektor ekonomi negeri Sabah bergantung kepada tenaga kerja asing dari negara Indonesia dan Filipina yang majoritinya bekerja secara tidak sah. Walau bagaimanapun, Kerajaan Persekutuan dan Negeri sejak awal lagi telah berusaha untuk mengurangkan kebergantungan tenaga kerja asing tanpa izin dengan mengambil beberapa inisiatif awal mengatasi masalah kekurangan tenaga kerja di negeri ini. Makalah ini melihat kepesatan pembangunan ekonomi negeri Sabah serta usaha-usaha yang diambil oleh pihak Kerajaan Negeri dan Persekutuan serta pihak swasta di negeri ini untuk mengatasi masalah kekurangan tenaga kerja pada awal kemerdekaan sehinggalah tahun 1980-an. Dua inisiatif utama dibincangkan, iaitu penubuhan Lembaga Kumpulan Wang Perpindahan tahun 1960-an dan penubuhan Sabah Immigrant Manpower Center 1980-an. Kedua- dua inisiatif menangani kekurangan tenaga kerja ini gagal mencapai matlamat. Keadaan ini menyebabkan cara terbaik menangani masalah kekurangan tenaga kerja dengan mendapatkan pekerja asing dari negara jiran terutamanya Indonesia dan Filipina yang majoritinya bekerja di negeri ini secara tidak sah. Trend kebergantungan kepada pekerja asing tanpa izin akhirnya menjadi elemen utama pembangunan ekonomi negeri Sabah pada hari ini. Sabah rapid economic development has led to the heavy reliance on migrant workers from Indonesia and the Philippines, in which a majority of them are working illegally. However, the federal and state governments have been trying to reduce the dependency on undocumented migrant workers since the outset by taking several early initiatives to overcome the labour shortage in this state in Borneon Malaysia. This paper examines the economic development and the efforts the state has taken together with the federal government as well as the private sector in Sabah to cope with the labour shortage in the early days of independence until the 1980’s. Two major initiatives were discussed, namely the establishment of the Migration Fund Board in the 1960’s and Sabah Manpower Immigrant Centre in the 1980’s. Both initiatives have failed to achieve their goals in addressing labour shortage. As a consequence, the best way to deal with the problem of labour shortage was hiring migrant workers from neighbouring countries, particularly Indonesia and the Philippines and most of them had worked illegally. Therefore, the dependency on illegal migrant workers has eventually become a key element to the present-day economic development in Sabah.","PeriodicalId":143963,"journal":{"name":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2017-08-17","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"2","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"MANU Jurnal Pusat Penataran Ilmu dan Bahasa (PPIB)","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.51200/manu.v25i0.761","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 2
摘要
国家经济的快速发展使得沙巴州的经济部门对来自印度尼西亚和菲律宾的外籍劳工产生了依赖,而这些外籍劳工中的大多数都是非法劳工。然而,沙巴州王国从一开始就试图通过采取一些初步措施来减少对非法外籍劳工的依赖,以解决国内劳动力短缺的问题。本文探讨了沙巴州的快速经济发展,以及州政府、联邦政府和私营部门在独立之初至 20 世纪 80 年代为解决劳动力短缺问题所做的努力。本文讨论了两项主要举措,即 20 世纪 60 年代成立的 Lembaga Kumpulan Wang Perpindahan 和 20 世纪 80 年代成立的沙巴移民人力中心。这两项旨在解决劳动力短缺问题的举措都未能取得成效。在这种情况下,解决劳动力短缺问题的最好办法就是从吉兰国家,尤其是印度尼西亚和菲律宾等国招募外籍劳工,而这些外籍劳工中的大多数都是非法在我国工作的。沙巴经济的快速发展导致沙巴严重依赖来自印尼和菲律宾的外来务工人员,其中大部分都是非法务工。然而,联邦政府和州政府从一开始就试图减少对无证移民工人的依赖,采取了一些早期措施来解决马来西亚婆罗洲这个州的劳动力短缺问题。本文探讨了沙巴州的经济发展情况,以及沙巴州与联邦政府和私营部门为应对独立初期至 20 世纪 80 年代劳动力短缺问题所做的努力。文中讨论了两项主要举措,即在 20 世纪 60 年代成立移民基金委员会和在 20 世纪 80 年代成立沙巴人力移民中心。这两项举措都未能实现其解决劳动力短缺的目标。因此,解决劳动力短缺问题的最好办法就是从邻国,特别是从印度尼西亚和菲律宾雇佣移民工人,而他们中的大多数人都是非法打工的。因此,对非法移民工人的依赖最终成为沙巴州当今经济发展的关键因素。
Kepesatan Pembangunan Ekonomi dan Dasar Tenaga Kerja di Sabah, 1960-an – 1980-an Rapid Economic Development and Labour Policies in Sabah, 1960’s – 1980’s
Pembangunan ekonomi negeri yang pesat menyebabkan sektor ekonomi negeri Sabah bergantung kepada tenaga kerja asing dari negara Indonesia dan Filipina yang majoritinya bekerja secara tidak sah. Walau bagaimanapun, Kerajaan Persekutuan dan Negeri sejak awal lagi telah berusaha untuk mengurangkan kebergantungan tenaga kerja asing tanpa izin dengan mengambil beberapa inisiatif awal mengatasi masalah kekurangan tenaga kerja di negeri ini. Makalah ini melihat kepesatan pembangunan ekonomi negeri Sabah serta usaha-usaha yang diambil oleh pihak Kerajaan Negeri dan Persekutuan serta pihak swasta di negeri ini untuk mengatasi masalah kekurangan tenaga kerja pada awal kemerdekaan sehinggalah tahun 1980-an. Dua inisiatif utama dibincangkan, iaitu penubuhan Lembaga Kumpulan Wang Perpindahan tahun 1960-an dan penubuhan Sabah Immigrant Manpower Center 1980-an. Kedua- dua inisiatif menangani kekurangan tenaga kerja ini gagal mencapai matlamat. Keadaan ini menyebabkan cara terbaik menangani masalah kekurangan tenaga kerja dengan mendapatkan pekerja asing dari negara jiran terutamanya Indonesia dan Filipina yang majoritinya bekerja di negeri ini secara tidak sah. Trend kebergantungan kepada pekerja asing tanpa izin akhirnya menjadi elemen utama pembangunan ekonomi negeri Sabah pada hari ini. Sabah rapid economic development has led to the heavy reliance on migrant workers from Indonesia and the Philippines, in which a majority of them are working illegally. However, the federal and state governments have been trying to reduce the dependency on undocumented migrant workers since the outset by taking several early initiatives to overcome the labour shortage in this state in Borneon Malaysia. This paper examines the economic development and the efforts the state has taken together with the federal government as well as the private sector in Sabah to cope with the labour shortage in the early days of independence until the 1980’s. Two major initiatives were discussed, namely the establishment of the Migration Fund Board in the 1960’s and Sabah Manpower Immigrant Centre in the 1980’s. Both initiatives have failed to achieve their goals in addressing labour shortage. As a consequence, the best way to deal with the problem of labour shortage was hiring migrant workers from neighbouring countries, particularly Indonesia and the Philippines and most of them had worked illegally. Therefore, the dependency on illegal migrant workers has eventually become a key element to the present-day economic development in Sabah.