Comparison of fertility and germination of seeds in selected taxa of the genus Polygonum / Porównanie plenności i zdolności kiełkowania nasion u wybranych taksonów z rodzaju Polygonum

Abstract The study compared the fertility of common segetal weeds of the Polygonum type: Polygonum persicaria L., Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium and Polygonum lapathifolium L. subsp. pallidum (With.) Fr. from different agrocenoses from the area of the Wigry National Park and its buffer zone. These taxa are particularly found in large numbers in root crops and spring cereals. Owing to favourable habitat conditions in a potato crops they reach large sizes and produce a much larger number of seeds compared with specimens from other agrocenoses. On the stubble, they constitute a component of secondary infestation, reaching fertility similar to that of cereal crops. In addition, the germination of seeds P. persicaria L., P. lapathifolium L. subsp. lapathifolium and P. lapathifolium L. subsp. pallidum (With.) Fr. tested in various combinations, in light and darkness, after the treatment of stratification and using gibberellic acid. It was shown that regardless of the conditions, the seeds that best germinated were P. lapathifolium L. subsp. pallidum (With.) Fr. Streszczenie W pracy porównano plenność pospolitych chwastów segetalnych z rodzaju Polygonum: Polygonum persicaria L., Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium oraz Polygonum lapathifolium L. subsp. pallidum (With.) Fr. pochodzących z różnych agrocenoz z terenu Wigierskiego Parku Narodowego i jego otuliny. Taksony te szczególnie licznie spotykane są w uprawach roślin okopowych oraz zbóż jarych. Dzięki sprzyjającym warunkom siedliskowym panującym w uprawach ziemniaka osiągają duże rozmiary i wytwarzają znacznie większą liczbę nasion w porównaniu z okazami z pozostałych agrocenoz. Na ścierniskach stanowią składnik zachwaszczenia wtórnego, osiągając plenność zbliżoną do tej z upraw zbożowych. Ponadto sprawdzano zdolność kiełkowania nasion Polygonum persicaria L., Polygonum lapathifolium L. subsp. lapathifolium oraz Polygonum lapathifolium L. subsp. pallidum (With.) Fr. w różnych kombinacjach: na świetle i w ciemności, po zabiegu stratyfikacji oraz z zastosowaniem roztworu kwasu giberelinowego. Wykazano, że niezależnie od warunków najlepiej kiełkowały nasiona Polygonum lapathifolium L. subsp. pallidum (With.) Fr.