بازآفرینی هویت شهری محلات قدیمی با بهره گیری از اصول فرهنگی مطالعه موردی (محله تاریخی چنداول، شهر کهنه کابل)

پژوهش حاضر تحت عنوان باز آفرینی هویت شهری محالت قدیم ی با بهره گیری از اصول فرهنگی در محله تاریخ ی چنداول شهر کهنه کابل به منظور شناسایی عوامل و شاخص ها ی هویت بخش به صورت ترکیبی )کتاب خانه ای و میدانی( در میعاد زمانی مشخص به روش تحلیل ی و توصیف ی انجام یافته است. این پژوهش با بهره گیری از ابزاز پرسش نامه بر روی نمونه ی 357 نفری از ساکن ی,ن بال تر از 15 سال محله چنداول به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انجام یافته است. داده های حاصله با استفاده از نرم افراز )STATA ، )به وسیله روش ها ی آماری توصیفی و استنباط ی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. این پژوهش هویت محله را در ابعاد مکانی و اجتماعی مورد مطالعه قرار داده و جهت نیل به اهداف مطروحه از عوامل چون سابقه سکونت، احساس امنیت، مشارکت اجتماعی ، دسترسی به خدمات و نفوذ پذیری، م یزان در آمد، سن، سطح تحصیل، مالکیت مسکن، کیفیت محیطی ، تقویت عناصر خاطره انگیز و تاریخی ، به عنوان متغیرهای مستقل هویت محله بهره برده شده است. آزمون فرضیه های پژوهش با استفاده از روش همبستگ ی پ یرسون انجام و با الهام از آن میزان همبستگ ی و سطح معنادار ی میان متغیرهای مستقل و وابسته مورد ارزیابی قرار گرفته است. با توجه به نتایج حاصله ازین پژوهش؛ میان همه متغیرهای مستقل به استثنای متغیر )مالکیت مسکن( رابطه همبستگی مثبت و معنادار وجود داشته است. )05.0 < P )این درحالیست که میان متغیر مستقل مالکیت مسکن )239.0 = P )با متغیر وابسته هویت محله رابطه معنادار مشاهده نه شد. نتایج بررسی ها نشان داد که 81 درصد پاسخ دهندگان متمایل به زندگی درین محله بود ه و حدود 72 درصد پاسخ دهندگان مرمت و بهساز ی بافت های تاریخ ی و فرسوده را از علل مهم دستیابی به هویت محله و دلبستگی به مکان عنوان نموده اند. نتایج حاصل از این پژوهش حاکی از این است که، طور میانگین حدود 68 درصد هویت محله به وسیله متغیر ها ی هویت اجتماعی و مکانی پیش بینی و تبیین می گردد.