Institutionele dramaturgie: een leemte binnen de (kunst)institutionele kritiek

Abstract

In een tijd waar er steeds meer discussie in het professionele veld komt over de waarde van kunstinstellingen is het belangrijk om te bekijken welke vernieuwende praktijken er in een instelling kunnen worden ingebracht. Binnen de kunstinstitutionele kritiek zijn de situaties van musea al geanalyseerd, maar daarin is de positie van het theaterhuis tot nog toe onderbelicht gebleven. De hoge menselijke factor bij theaterhuizen zorgt echter voor een bijzondere dynamiek die de relatie tussen mens en instelling in een ander licht