Wyłączenie pracownika organu podatkowego na podstawie art. 130 § 3 Ordynacji podatkowej

Abstract

Przedmiotem artykułu są zagadnienia związane z instytucją wyłączenia pracownika organu podatkowego od udziału w jurysdykcyjnym postępowaniu podatkowym w sprawach dotyczących zobowiązań podatkowych oraz innych sprawach normowanych przepisami prawa podatkowego w świetle art. 130 § 3 Ordynacji podatkowej. Autor podkreśla, że wyłączenie pracownika organu administracji publicznej na podstawie art. 130 § 3 o.p. jest uzupełnieniem dla trybu z art. 130 § 1 o.p., co oznacza, iż może ono nastąpić, jeżeli zostanie uprawdopodobnione istnienie okoliczności niewymienionych w tym ostatnim przepisie. Tym samym nie jest konieczne uprawdopodobnienie, że pracownik czynnego podmiotu stosunku podatkowoprawnego będzie stronniczy w załatwieniu sprawy ze względu na daną okoliczność, lecz wystarczy, iż okoliczność ta powoduje powstanie wąt­pliwości co do jego bezstronności. Innymi słowy, art. 130 § 3 o.p. ma charakter gwarancyjny i słu­ży bezstronnemu wykonywaniu czynności w procedurze podatkowej. Co więcej, przepis z art. 130 §3 o.p. stosuje się do wszystkich bez wyjątku pracowników organów podatkowych, którzy mieliby brać „udział w postępowaniu”, w tym także do osób sprawujących (piastujących) funkcje organu podatkowego (państwowego lub samorządowego), i bez znaczenia jest tu tok instancyjny (pierwszoinstancyjny/drugoinstancyjny), a tym bardziej tryb tejże procedury (zwyczajny/nadzwyczajny).