Sosyal Uyumun Başarılmasının Önündeki Engeller: Niteliksel Bir Çalışma

Abstract

Turkiye, cok sayida siginmacinin uluslararasi koruma basvurusu yaptigi ve ucuncu ulkelere gitmek icin bekledigi bir ulke konumundadir. 2011 yilinda Suriye’den Turkiye’ye dogru gerceklesen kitlesel goc hareketinden sonra ulkedeki siginmaci sayisi iyice artmistir. Bu durum yerel toplum mensuplari ile siginmacilar arasinda birtakim catismalarin cikmasina sebep olmus ve uluslararasi koruma statusu altindaki Suriyeli olmayan siginmacilar basta olmak uzere tum yabancilarin yerel toplum uyeleriyle esit duzlemde bir sosyal uyum iliskisi gelistirmesi gerekliligi ortaya cikmistir. Bu noktada basarili bir sosyal uyumun nasil olabilecegini anlamak ve sosyal uyum amaciyla yapilan mevcut calismalardaki eksiklikleri ortaya koymak adina, Ankara’da siginmacilara hizmet sunan cesitli sivil toplum kuruluslarinda calisan 17 meslek elemani ve bu kurumlarin ikisinden hizmet alan 15 Suriyeli olmayan siginmaci ile yari yapilandirilmis derinlemesine gorusmeler gerceklestirilmistir. Bu gorusmeler MAXQDA 12 programi araciligiyla fenomonolojik yaklasimla analiz edilmis ve dort tema ortaya koyulmustur. Ilk temada oznelerin sosyal uyumu nasil tanimladigi, ikincisinde mevcut sosyal uyum faaliyetlerinin yetersizliginin/ eksikliginin sosyal uyumu nasil etkiledigi, ucuncusunde yerel toplum uyelerinden kaynaklanan sosyal uyumu zorlastiran durumlara ve sonuncusunda siginmacilardan kaynaklanan uyumu zorlastiran etmenlere yer verilmistir. Calisma sonucunda sosyal uyum calismalarinin basarili olabilmesi icin kamu tarafindan kapsamli uyum politikalarinin gelistirilmesi ile paydaslar arasinda is birliginin arttirilmasinin gerekli oldugu tespit edilmistir. Sosyal uyum calismalarinin taraflarin esit katilimiyla gerceklestirilmesinin, benzerlikler uzerinden kurgulanmasinin, on yargilari azaltacak sekilde planlanmasinin ve bir arada yasanilan muhitlerde gerceklestirilmesinin onemli oldugu gorulmustur.