Gebelik ve Emzirme Döneminde Yakın Eş Şiddetinin Maternal/Fetal Sağlığa ve Beslenmeye Etkileri

Abstract

Şiddet, en az insanlık tarihi kadar eski olmasına rağmen, özellikle son yüzyıla kadar ciddi bir sorun olarak algılanmamıştır. Ancak değişik nedenlerle her gün artarak yaşanılan ve günlük hayata neredeyse yerleşme boyutuna gelen şiddet, bireysel şiddetten kolektif şiddete her boyutta ortaya çıkmaktadır. Her yıl bir milyondan fazla kişi, uygulanan şiddet sonucu hayatını kaybetmektedir. Gebelik, özellikle de planlanmamış bir gebelik ise aile içi şiddet için önemli bir risktir. Gebelik sırasında aile içi şiddet, özellikle düşük gelirli ülkelerde önemli bir halk sağlığı sorunu olarak rapor edilmektedir. Gebelik döneminde yakın eş şiddeti, hem gebelik hem de emziklilik döneminde anne ve çocuktaki beslenme ve sağlık sorunları ile yakından ilişkilidir. Raporlar, gebelikte bazı sağlık sorunları ile birlikte obstetrik komplikasyonlar, psikolojik sorunlar, erken doğum, fetal büyüme geriliği ve fetal/yeni doğan mortalitesini işaret etmektedir. Mevcut araştırmalar, gebelik döneminde maruz kalınan şiddet ile besin güvencesi, malnütrisyon, yetersiz doğum öncesi bakım, erken doğum ve düşük doğum ağırlığı gibi olumsuz sonuçların ilişkili olduğunu göstermektedir. Ayrıca, gebelikte şiddet gören anneler ve çocuklarıyla yapılan çalışmalarda, çocukların gelişimsel, sosyo-duygusal ve davranışsal problemler açısından daha fazla risk altında olduğu gösterilmektedir. Farklı ülkelerde yapılan çalışmalarda yakın eş şiddetinin yüksek prevalansına rağmen, şiddete maruz kalan annelerden doğan bebeklerin uzun dönem sonuçları yeterince araştırılmamıştır. Yakın eş şiddetinde azalma, sadece kadınların refahını ve sağlığını iyileştirmekle kalmaz, aynı zamanda çocuğun büyüme ve gelişimini de olumlu yönde etkiler. Bu derlemenin amacı, gebe kadınlara uygulanan şiddetin, gebelik ve emziklilik dönemlerinde, anne ve çocuğun sağlığı ile beslenmesine olan etkilerini tartışmaktır.