O niektórych rozwiązaniach organizacyjnych z zakresu zamówień publicznych

Abstract

Sprawna organizacja zamówień publicznych w instytucjach zamawiających rzutuje bezpośrednio na efektywność ich udzielania i wykonywania. Zasada efektywności zamówień trafiła ostatnio do katalogu nadrzędnych zasad ustawowych z uwagi na utrzymujące się trudności w praktycznym (organizacyjnym) jej urzeczywistnieniu, wynikające głównie z niewystarczającej znajomości jej znaczenia prawnego. Trudności, także naukowe, potęgują się w związku z koniecznym sprzężeniem rozwiązań organizacyjnych z wymaganiami prawa cywilnego, administracyjnego, a także prawa pracy. Dlatego celem artykułu jest usunięcie zaistniałej luki poznawczej, przede wszystkim w zakresie znaczenia prawnego regulaminów, podstaw i zasad funkcjonowania komisji przetaragowej na tle pozycji kierownika, charakteru prawnego indywidualnych poleceń służbowych oraz statusu pracowników „rzeczowo właściwych” działających po stronie publicznego zamawiającego. Dokonane ustalenia pozwalają na sformułowanie kilku wniosków i postulatów de lege ferenda. W szczególności w odniesieniu do instytucji publicznych niezbędne jest ustawowe określenie znaczenia prawnego regulaminów udzielania zamówień publicznych oraz poleceń wydawanych podległym pracownikom, podstaw odpowiedzialności karno-administracyjnej członków komisji przetargowej oraz „pracowników rzeczowo właściwych”, w imię zasady, że za uchybienia odpowiadają w pierwszej kolejności sprawcy, natomiast kierownik zamawiającego co najwyżej za zaniedbanie nadzoru. Ponadto pożądane wydaje się unormowanie statusu „pracowników rzeczowo właściwych” jako bardziej samodzielnych, zatrudnianych z uwzględnieniem warunku niezbędnej wiedzy fachowej, doświadczenia i kompetencji zawodowych, zapewniających profesjonalną obsługę zamówień publicznych.