Cenzura carska wobec publikowanej korespondencji wielkich romantyków

Abstract

W artykule zrekonstruowano stosunek cenzury rosyjskiej do publikowanej korespondencji Adama Mickiewicza, Juliusza Slowackiego i Zygmunta Krasinskiego. Zwrocono uwage na przyklady autocenzury stosowanej przez poetow oraz praktyki cenzurowania spuścizny epistolograficznej przez rodziny i wydawcow przygotowujących do druku zbiory ich korespondencji. Przede wszystkim jednak omowiono ingerencje urzednikow cenzury carskiej w gotowe zbiory listow, ktore starano sie opublikowac w zaborze rosyjskim, a zwlaszcza w edycje importowane spoza tego terenu. Opisano: wydania: a) ktorych w ogole nie pozwolono rozpowszechniac; b) ktore dopuszczono do obiegu warunkowo po usunieciu z nich kwestionowanych fragmentow; c) oraz te, co do ktorych nie miano zastrzezen.