Carne, cables e bosque. Potencialidades trans*, axencia e pracer erótico nalgunhas distopías galegas

Abstract

O obxectivo deste traballo é analizar e interpretar catro historias eróticas de ciencia ficción galegas, centrándose en tres aspectos: o corpo trans* como articulación da condición posthumana, o papel do sexo e o pracer erótico como tecnoloxías biopolíticas nas distopias e o concepto de axencia implícita neles. Diferentes corporacións recreadas nestas historias escapan ás taxonomías coñecidas, problematizando os conceptos tradicionais de subxectividade e axencia como factores exclusivamente humanos (Barad 2012). Estes textos literarios cuestionan o sistema actual de xénero desde diferentes lugares e perspectivas, distorsionándoo. Os distintos corpos protagonistas trans* representan diferentes potencialidades, guións impredecibles de estar e estar no mundo, posibilidades dun futuro non reprodutivo do modelo hexemónico actual de corpos, xénero, especie, raza, clase ou discapacidade. Afástannos da futuridade reprodutiva heterocolonial (Preciado 2020) e achégannos a novos modelos de parentesco mostrando dependencia entre especies (Braidotti 2015) a través de novas propostas –non tan futuristas como podería parecer ao principio– de “outras” corporacións, monstruosamente fascinantes.