{"title":"Rozumienie Eucharystii wczoraj i dziś","authors":"Andrzej Żądło","doi":"10.21852/sem.2006.23.03","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Artykuł podzielony jest na trzy części. Część pierwsza: „Powrót do źródeł to sposób na odnowienie Celebracja eucharystyczna” porusza problem rozumienia każdej celebracji jako czynnej, rzeczywistej, pełne i duchowe uczestnictwo całej społeczności starożytnego Kościoła. Druga część: „Zagubiona cecha charakterystyczna Eucharystii – participatio” przedstawia Eucharystię celebracji w świetle eklezjologii, w której działalność duszpasterska była zarezerwowana tylko dla wiernych duchowni i świeccy byli bierni. Kapłani byli odpowiedzialni za prowadzenie świeckich do zbawienia poprzez liturgię co było postrzegane przez świeckich jako misterium tremendum. Udział świeckich w celebracji był ograniczony do pobożności ludowej. Podczas gdy księża spokojnie celebrowali Kanon Rzymski, św świeccy odmawiali różaniec, litanie i śpiewali duchowe pieśni w językach narodowych. Część trzecia: „Eucharystia – źródło i szczyt życia kościelnego” opowiada o wpływie św Soboru Watykańskiego II na temat właściwego rozumienia sprawowania Eucharystii jako sakramentu ofiara: dziękczynienie, wspomnienie i obecność.","PeriodicalId":52595,"journal":{"name":"Seminare","volume":null,"pages":null},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2023-03-14","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Seminare","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.21852/sem.2006.23.03","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
Artykuł podzielony jest na trzy części. Część pierwsza: „Powrót do źródeł to sposób na odnowienie Celebracja eucharystyczna” porusza problem rozumienia każdej celebracji jako czynnej, rzeczywistej, pełne i duchowe uczestnictwo całej społeczności starożytnego Kościoła. Druga część: „Zagubiona cecha charakterystyczna Eucharystii – participatio” przedstawia Eucharystię celebracji w świetle eklezjologii, w której działalność duszpasterska była zarezerwowana tylko dla wiernych duchowni i świeccy byli bierni. Kapłani byli odpowiedzialni za prowadzenie świeckich do zbawienia poprzez liturgię co było postrzegane przez świeckich jako misterium tremendum. Udział świeckich w celebracji był ograniczony do pobożności ludowej. Podczas gdy księża spokojnie celebrowali Kanon Rzymski, św świeccy odmawiali różaniec, litanie i śpiewali duchowe pieśni w językach narodowych. Część trzecia: „Eucharystia – źródło i szczyt życia kościelnego” opowiada o wpływie św Soboru Watykańskiego II na temat właściwego rozumienia sprawowania Eucharystii jako sakramentu ofiara: dziękczynienie, wspomnienie i obecność.