Esencjalizm, antyhaecceityzm i haecceityzm

Abstract

Esencjalizm jest teorią, zgodnie z którą pewna klasa bytów posiada własności istotne. Dla przykładu esencjalizm w odniesieniu do organizmów żywych postuluje, że każdy organizm posiada nietrywialne własności istotne w postaci swego pochodzenia (Robertson 1998; Kripke 2001). Ponadto, ujmując rzecz bardziej ogólnie, esencjalizm może dotyczyć klasy przedmiotów indywidualnych, rozumianych jako przedmioty konkretne, czasoprzestrzenne (np. „Sokrates jest istotnie rozumny”, „Stół s jest istotnie zbudowany z bryły materii m”), bądź klasy przedmiotów ogólnych, rozumianych jako przedmioty abstrakcyjne takie jak własności, znaczenia wyrażeń (np. „Woda jest istotnie H2O”) (Lowe 2008; Rocca-Royes 2011; Ujvari 2013). W niniejszych rozważaniach interesować będzie mnie wyłącznie pierwszy wariant esencjalizmu. We współczesnej literaturze dotyczącej esencjalizmu istnieją dwa różne sposoby jego charakteryzacji: modalne (Plantinga 1979a, 1979b; Mackie 2006; Roca-Royes 2011) oraz definicyjne (Fince 1994; Lowe 2008; Correia 2017). W artykule skupiam się na pierwszym z nich. Zgodnie z jego podstawowym sformułowaniem esencjalizm modalny definiuje własność istotną jako własność, którą dany