{"title":"GIORGIONE, TIZIANO, MANET: ÜÇ SANATÇI, ÜÇ VENÜS","authors":"Erdal Kara","doi":"10.31566/arts.2.003","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"Uzanan nu, sanat tarihinde pek cok defa betimlenmis, klasiklesmis bir konudur. Bu turun, basyapit niteligindeki uc ornegi, Giorgione’nin Uyuynan Venus’u, Tiziano’nun Urbino Venusu ve Edouard Manet’nin Olympia’sidir. Bu uc resmin en onemli ortak noktasi ve ayni konudaki diger resimlerden ayrilan ozelligi birbirlerinden turetilmis olmalaridir. Ronesans’in Venedikli ustalarindan biri olan Giorgione’nin Uyuyan Venus resmi, dogal kadin guzelligini yuceltmis, ask tanricasi Venus’u idealize etmistir. Giorgione’nin yakin dostu Tiziano, Uyuyan Venus’un bicimsel ozellikleriyle, Urbino Venusu olarak adlandirilan resmini olusturmustur. Bicimsel olarak idealize edilmis olan Venus, icerik olarak insani duygular yansitmaktadir. Uzanmis nu figuru izleyici ile dogrudan temas kurduran Tiziano, bu resimde ask ve sadakate dair bir alegori yaratmistir. 19. yuzyilin onemli Fransiz ressami Edouard Manet, Urbino Venusu’nu yeniden yorumladigi bir uzanan nu resmetmistir. Manet, Olympia adini verdigi bu resimde, ask tanricasini, bir hayat kadini olarak betimlemistir. Gercekci ve dogal bir bicimsel yaklasimla olusturulmus olan resim, kiskitici ozellikleriyle dikkat cekmektedir. Ayni konunun ele alindigi bu uc resim, sanatta bicim ve ifadenin degisimiyle icerigin de degistigini gosteren ornek durumundadir. Bu calismada, her uc resim, bicim ve icerik iliskisi acisindan incelenerek, resimlerin verdigi mesajlar irdelenmis, tum ortak unsurlara ragmen, eserlerin icerdigi anlam farkliliklarina nasil ulasildigi ortaya konulmustur.","PeriodicalId":45918,"journal":{"name":"International Journal of Arts Management","volume":"33 1","pages":""},"PeriodicalIF":0.6000,"publicationDate":"2019-02-15","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"1","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"International Journal of Arts Management","FirstCategoryId":"91","ListUrlMain":"https://doi.org/10.31566/arts.2.003","RegionNum":4,"RegionCategory":"管理学","ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"0","JCRName":"HUMANITIES, MULTIDISCIPLINARY","Score":null,"Total":0}
引用次数: 1
Abstract
Uzanan nu, sanat tarihinde pek cok defa betimlenmis, klasiklesmis bir konudur. Bu turun, basyapit niteligindeki uc ornegi, Giorgione’nin Uyuynan Venus’u, Tiziano’nun Urbino Venusu ve Edouard Manet’nin Olympia’sidir. Bu uc resmin en onemli ortak noktasi ve ayni konudaki diger resimlerden ayrilan ozelligi birbirlerinden turetilmis olmalaridir. Ronesans’in Venedikli ustalarindan biri olan Giorgione’nin Uyuyan Venus resmi, dogal kadin guzelligini yuceltmis, ask tanricasi Venus’u idealize etmistir. Giorgione’nin yakin dostu Tiziano, Uyuyan Venus’un bicimsel ozellikleriyle, Urbino Venusu olarak adlandirilan resmini olusturmustur. Bicimsel olarak idealize edilmis olan Venus, icerik olarak insani duygular yansitmaktadir. Uzanmis nu figuru izleyici ile dogrudan temas kurduran Tiziano, bu resimde ask ve sadakate dair bir alegori yaratmistir. 19. yuzyilin onemli Fransiz ressami Edouard Manet, Urbino Venusu’nu yeniden yorumladigi bir uzanan nu resmetmistir. Manet, Olympia adini verdigi bu resimde, ask tanricasini, bir hayat kadini olarak betimlemistir. Gercekci ve dogal bir bicimsel yaklasimla olusturulmus olan resim, kiskitici ozellikleriyle dikkat cekmektedir. Ayni konunun ele alindigi bu uc resim, sanatta bicim ve ifadenin degisimiyle icerigin de degistigini gosteren ornek durumundadir. Bu calismada, her uc resim, bicim ve icerik iliskisi acisindan incelenerek, resimlerin verdigi mesajlar irdelenmis, tum ortak unsurlara ragmen, eserlerin icerdigi anlam farkliliklarina nasil ulasildigi ortaya konulmustur.
期刊介绍:
Through publication of the International Journal of Arts Management, the Carmelle and Rémi Marcoux Chair in Arts Management contributes to HEC Montréal’s global reach while consolidating its position as a world leader in research on cultural organizations. The Chair publishes teaching materials that are used in several universities both in Quebec and elsewhere. A prime example is the book Marketing Culture and the Arts, which has been translated into 11 languages. The Chair also publishes research and conference proceedings on topics of interest to managers in the arts and cultural sector. Aims: offers insight into management processes, and the ways in which arts organizations operate within the various disciplines of management, including marketing, human resources, finance, accounting, production and operation processes, and administration; identifies and encourages the development of best practices in the management of culture and the arts, and promotes their use through the publication of case studies and analyses; addresses current issues of key relevance to cultural and arts organizations in a rigorous and detailed fashion; presents studies, measurements, and other empirical research in the field of arts and cultural management; provides a forum for challenging and debating coherent theories and models, as well as their application in cultural and arts practice.