Urabianie skał sprężysto-kruchych zrywarkami – proces i technologia pracy

Abstract

W światowym górnictwie odkrywkowym urabianie skał sprężystokruchych zrywarkami jest powszechnie stosowane. Znacznie mniej doświadczeń w tym zakresie mają krajowe kopalnie, mające tendencje do nadmiernego wykorzystywania robót wiertniczo-strzałowych, choć niekiedy eksploatowane złoża lub ich fragmenty, mogą być urabiane mechanicznie. Nie ulega wątpliwości, że w przypadku skał o zwięzłości powyżej 20 MPa (m.in. wapieni, dolomitów, piaskowców, margli, trawertynu itp.) najniższe koszty jednostkowe wyrażone w zł/Mg osiąga się stosując technikę strzelniczą. Jednakże w przypadku skał, których nie można zakwalifikować do tych grup, mogą pojawić się pewne trudności co do doboru metody ich urabiania. Do takich skał zaliczyć można średniozwięzłe skały osadowe lub metamorficzne, które są stosunkowo niezwięzłe, aby stosować urabianie materiałami wybuchowymi, ale zbyt zwięzłe dla koparek jednonaczyniowych. Do urabiania takich skał wykorzystać można także osprzęt zrywakowy, mocowany na spycharkach gąsienicowych, które w ostatnich latach stają się poważną alternatywą dla urabiania metodami techniki strzelniczej.