O zmysłowym doświadczeniu krajobrazu w powieści Roya Jacobsena Oczy z Rigela (2017)

Abstract

Celem niniejszego artykułu jest analiza reprezentacji krajobrazu w powieści Oczy z Rigela (2017) norweskiego pisarza Roya Jacobsena z perspektywy geopoetyki, w tym literackiej geografii sensorycznej, która akcentuje geograficzne warunki percepcji poprzez wykorzystanie ustaleń geografii i antropologii zmysłów. Bohaterka powieści mieszka na małej wyspie u północnych wybrzeży Norwegii i wyrusza w kilkutygodniową podróż, kierując się na południe, od morza w głąb kraju. W powieści Jacobsena zmysłowy krajobraz stałego lądu kształtują głównie doświadczenia słuchowe, dotykowe, węchowe, smakowe i wizualne, a rodzinna wyspa bohaterki pozostaje dla nich punktem odniesienia. The Sensory Experience of Landscape in the Novel Eyes of the Rigel (2017) by Roy Jacobsen The aim of this paper is to analyse the representation of landscape in the novel Eyes of the Rigel (2017) by the Norwegian writer Roy Jacobsen from the perspective of geopoetics, including literary sensory geography, which accentuates geographical conditions of perception by making use of the findings of geography and anthropology of the senses. The protagonist of the novel lives on a small island off the northern coast of Norway and goes on a journey lasting several weeks, heading towards the south, from the sea through the interior of the country. In Jacobsen’s novel, the sensual landscape of the mainland is shaped mainly by auditory, tactile, olfactory, gustatory, and visual experiences, while the home island of the protagonist remains the reference point for these experiences.