جمیله پناهی میرزاحسنلو, محمد تقی عابدی, علی ستاریان, میثم حبیبی
{"title":"مطالعۀ فلوریستیک منطقۀ حفاظتشدۀ گوینیک در استان خراسان شمالی","authors":"جمیله پناهی میرزاحسنلو, محمد تقی عابدی, علی ستاریان, میثم حبیبی","doi":"10.22108/TBJ.2019.111059.1067","DOIUrl":null,"url":null,"abstract":"منطقۀ حفاظتشدۀ گوینیک با مساحت 4764 هکتار در استان خراسان شمالی و در شهرستان رازوجرگلان قرار دارد. مطالعۀ حاضر با هدف شناسایی فلور گیاهی منطقۀ حفاظتشدۀ گوینیک و تعیین شکلهای زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه طی سالهای 1393 تا 1394 انجام شد. درمجموع، 208 گونه متعلق به 163 جنس و 51 تیره شناسایی شدند که بیشترین تعداد گونهها (170 گونه) به دولپهایها تعلق داشتند. Asteraceae با 26 گونه بزرگترین تیرۀ گیاهی منطقه ازنظر تعداد گونه بود و تیرههای Fabaceae، Lamiaceae و Poaceae بهترتیب با 20، 19 و 16 گونه در رتبههای بعدی قرار داشتند. جنس Astragalus با 6 گونه بزرگترین جنس بود. فراوانترین شکل زیستی در منطقه همیکریپتوفیتها با 41 درصد و تروفیتها با 23 درصد بودند و پسازآن، کامفیتها، ژئوفیتها و فانروفیتها بهترتیب در ردههای بعدی قرار گرفتند. ازنظر پراکنش جغرافیایی، بیشتر گیاهان شناساییشده در منطقه (67 درصد) به ناحیۀ ایرانی - تورانی تعلق داشتند. از بین گیاهان شناساییشده در منطقه، 21 گونه در فهرست گیاهان در خطر (IUCN) قرار گرفتند.","PeriodicalId":31028,"journal":{"name":"Taxonomy and Biosystematics Journal","volume":"60 1","pages":"15-34"},"PeriodicalIF":0.0000,"publicationDate":"2018-09-23","publicationTypes":"Journal Article","fieldsOfStudy":null,"isOpenAccess":false,"openAccessPdf":"","citationCount":"0","resultStr":null,"platform":"Semanticscholar","paperid":null,"PeriodicalName":"Taxonomy and Biosystematics Journal","FirstCategoryId":"1085","ListUrlMain":"https://doi.org/10.22108/TBJ.2019.111059.1067","RegionNum":0,"RegionCategory":null,"ArticlePicture":[],"TitleCN":null,"AbstractTextCN":null,"PMCID":null,"EPubDate":"","PubModel":"","JCR":"","JCRName":"","Score":null,"Total":0}
引用次数: 0
Abstract
منطقۀ حفاظتشدۀ گوینیک با مساحت 4764 هکتار در استان خراسان شمالی و در شهرستان رازوجرگلان قرار دارد. مطالعۀ حاضر با هدف شناسایی فلور گیاهی منطقۀ حفاظتشدۀ گوینیک و تعیین شکلهای زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه طی سالهای 1393 تا 1394 انجام شد. درمجموع، 208 گونه متعلق به 163 جنس و 51 تیره شناسایی شدند که بیشترین تعداد گونهها (170 گونه) به دولپهایها تعلق داشتند. Asteraceae با 26 گونه بزرگترین تیرۀ گیاهی منطقه ازنظر تعداد گونه بود و تیرههای Fabaceae، Lamiaceae و Poaceae بهترتیب با 20، 19 و 16 گونه در رتبههای بعدی قرار داشتند. جنس Astragalus با 6 گونه بزرگترین جنس بود. فراوانترین شکل زیستی در منطقه همیکریپتوفیتها با 41 درصد و تروفیتها با 23 درصد بودند و پسازآن، کامفیتها، ژئوفیتها و فانروفیتها بهترتیب در ردههای بعدی قرار گرفتند. ازنظر پراکنش جغرافیایی، بیشتر گیاهان شناساییشده در منطقه (67 درصد) به ناحیۀ ایرانی - تورانی تعلق داشتند. از بین گیاهان شناساییشده در منطقه، 21 گونه در فهرست گیاهان در خطر (IUCN) قرار گرفتند.