Oxyresveratrolün, Deneysel Yaşa Bağli Makula Dejenerasyonunda Oksidatif Strese Karşi Koruyucu Etkisi

Abstract

Amaç: Yaşa bağlı makula dejenerasyonu (YBMD), retina pigment epitel kompleksinin nörodejenerasyonunun neden olduğu görme kaybı ile karakterize kronik bir hastalıktır. Fazla oluşan reaktif oksijen türleri (ROS), makula dejenerasyonu başta olmak üzere retina hastalıklarının gelişmesinde önemli rol oynar. Başlıca ROS’lar ise; peroksinitritler, süperoksit radikaller ve hidrojen peroksitlerdir. Çalışmamızda hücre kültürü ortamında hidrojen peroksit (H2O2) ile oluşturulan oksidatif hasar öncesi oxyresveratrolün koruyucu etkisini araştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: İnsan retina pigment epitel (ARPE-19) hücrelerinde H2O2 ile oksidatif stres oluşturuldu. Oksidatif hasar öncesi Oxyresveratrol 7 farklı konsantrasyonda uygulandı. Koruyucu etkiler, XTT hücre proliferasyonu testi ile hücre canlılığındaki değişiklik izlenerek araştırıldı. Oxyresveratrol'ün koruyucu etkisini moleküler düzeyde araştırmak için kaspaz-3 ve hücre ölüm tespit kiti kullanıldı. Bulgular: Çalışmamızda ARPE-19 hücre hattında H2O2 ile oluşturulan oksidatif hasar öncesi oxyresveratrol uygulaması hücre canlılığını arttırarak hücrede oksidatif hasara karşı koruyucu etkinlik göstermiştir. Çalışmamız sonucunda elde ettiğimiz bulgularda; oxyresveratrol ARPE-19 hücrelerinde H2O2 ile oluşturulan oksidatif hasar oluşum öncesi uygulandığında 100 µM konsantrasyonda hücre hasarını yaklaşık % 15 oranında azaltmıştır, buna ek olarak, hücre ölüm tespiti ve kaspaz-3 sonuçlarına göre, oxyresveratrolün oksidatif hasara karşı apoptotik hücre ölümünü azaltarak koruyucu etkinlik göstermektedir. Sonuç: Bu in vitro çalışma oxyresveratrolün koruyucu etkisinin geliştirilmesi için ön çalışma niteliğindedir. Oxyresveratrol, deney hayvanları ve klinik çalışmalar sonrasında, başta YBMD olmak üzere retina hastalıklarının önlenmesinde etkin bir terapötik ajan olarak geliştirilebilir.